Reklama

Chłoniak śródpiersia znany jest również pod nazwą chłoniak Hodgkina. Jest to guz, który czasem po spożyciu alkoholu lub gorącym prysznicu powoduje swędzenie skóry. Jednak taki symptom często bywa lekceważony, ponieważ nie jest specjalnie dokuczliwy.

Reklama

Chłoniak śródpiersia – epidemiologia

Co roku w Polsce dochodzi do około 8 tysięcy zachorowań na chłoniaka. Cierpią na niego osoby w każdym wieku, bez względu na płeć. Ryzyko rozwoju tego nowotworu znacznie wzrasta po 55 roku życia. Obecnie rozpoznano kilkadziesiąt rodzajów chłoniaka. Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniaku przypada 15 września.

Chłoniak śródpiersia – przyczyny

Chłoniak nie jest chorobą dziedziczną, nie można się również nim od nikogo zarazić. Jednak szczególną czujność powinny zachować osoby, które cierpią na wrodzone deficyty odporności, astmę, alergię, celiakię, gruźlicę oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Również osoby po przeszczepach, transfuzjach, radioterapii czy chemioterapii są w grupie ryzyka zwiększonej zachorowalności na chłoniaka.

Chłoniak śródpiersia – objawy

Chłoniaki to nowotwory, które atakują przede wszystkim układ odpornościowy. Do najczęstszych objawów tego typu nowotworów zalicza się: często zupełnie niebolesne powiększenie węzłów chłonnych (w przypadku chłoniaka śródpiersia powiększone są węzły na szyi), nieuzasadnione osłabienie i permanentne zmęczenie, stan podgorączkowy, widoczną utratę masy ciała, obfite poty nocne, utrzymujący się męczący kaszel oraz swędzenie skóry. Ten ostatni objaw powoduje, że duża część osób chorujących na chłoniaka jest latami leczona dermatologicznie na atopowe zapalenie skóry. Dość specyficznym objawem chłoniaka śródpiersia jest tzw. duszność wysiłkowa, która jest widoczna szczególnie u osób regularnie uprawiających sport.

Chłoniak śródpiersia – rokowania i leczenie nowotworu śródpiersia

Wstępne diagnozowanie chłoniaka należy do lekarzy pierwszego kontaktu. Chłoniak śródpiersia może być wyleczony. Na rokowania wyleczenia chłoniaka bardzo duży wpływ mają obciążenia internistyczne osoby chorej, czyli występowanie innych dolegliwości lub predyspozycji genetycznych. Ważny jest też tryb życia, rodzaj diety i aktywność fizyczna chorego. Większe szanse na całkowite wyleczenie i mniejsze prawdopodobieństwo powikłań związanych z terapią mają osoby, które dbały o swój organizm, nie miały nadwagi oraz były aktywne fizycznie. Do standardowych metod leczenia chłoniaka w zaawansowanym stadium należy radioterapia oraz chemioterapia. Niestety metody te są obarczone występowaniem skutków ubocznych takich, jak: ryzyko wtórnych zmian nowotworowych oraz ryzyko niepłodności.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama