Czym jest androgynia?

Współczesna kobieta jest skoncentrowana na karierze, zaś mężczyzna nie wstydzi się już okazywać słabości. Androgynia kwestionuje podział ludzi ze względu na płeć biologiczną i związane z nią cechy, rozdysponowanie pracy czy pełnione funkcje.

Czym jest androgynia?

W psychologii terminem „androgynia” nazywa się zjawisko występowania u jednej osoby cech i sposobów zachowania się, które są typowe dla kobiet i mężczyzn. Pojęcie to wprowadziła Sandra Bem, która twierdzi, że płeć to stereotyp funkcjonujący w kulturze. Znane są bowiem cechy, które przypisuje się mężczyznom, takie jak siła, oraz charakterystyczne dla kobiet, takie jak uczuciowość. Osobom androgynicznym można przypisać zestawy cech kobiecych i męskich.

Osoby androgyniczne lepiej reagują w różnych sytuacjach. Kobiety androgyniczne są niezależne i opiekuńcze. Cechują się wysoką samooceną i niskim poziomem lęku. Z kolei mężczyźni androgyniczni sprawiają wrażenie tolerancyjnych i empatycznych oraz odpornych na konformizm. Osoby androgyniczne są bardziej plastyczne, ponieważ podejmują aktywności, które są charakterystyczne dla obu płci - raz męskie, raz żeńskie. To daje im przewagę w społeczeństwie, a w związku dwóch osób androgynicznych powoduje lepsze dopasowanie zarówno pod względem psychicznym, jak i seksualnym. Androgeniczność podaje w wątpliwość podział z uwzględnieniem płci biologicznej.

Androgyniczny wygląd

Androgynia łączy w jednym ciele cechy żeńskie i męskie. W kulturze polega na świadomym upodabnianiu się kobiet do mężczyzn i odwrotnie, na przykład poprzez strój. Kobiety zakładają typowe dla mężczyzn garnitury, elementy garderoby typu unisex czy oversize. Mężczyźni noszą spodnie o wąskich nogawkach. Pozwala to na demonstrowanie własnej tożsamości. Obecnie trudno zdefiniować, co kulturowo oznacza bycie kobietą i mężczyzną. Różnice pomiędzy płciami zacierają się. Stosowane wcześniej kategorie męskiej kobiety i zniewieściałego mężczyzny nie są już symbolami niedojrzałości.

Androgynia jest najbardziej widoczna w świecie mody. Ubrania z wielu kolekcji projektantów równie dobrze mogłaby założyć kobieta, jak i mężczyzna. Androgyniczne modelki i modele dzięki plastyczności swoich twarzy mogą wcielać się w męskie i żeńskie postaci, jak robi to na przykład Erika Linder. O androgynicznej urodzie można mówić w przypadku mężczyzn, którzy posiadają subtelne rysy twarzy i wiotką, damską sylwetkę, i kobiet o ostrych, wyrazistych męskich liniach twarzy.

Przyczyny androgynii

Na androgeniczność ma wpływ wychowanie. Androgyniczni mężczyźni przyznają, że w dzieciństwie byli otaczani uwagą i miłością matek i ojców, w opozycji do typowych mężczyzn, którzy mieli chłodne relacje z rodzicami. W odniesieniu do androgynicznych kobiet ważną rolę miała postawa rodziców: zachęcanie do realizowania celów i mobilizowanie do podejmowania samodzielnych decyzji.