Rokitnik zwyczajny to roślina, której owoce zawierają dużą ilość antyoksydantów, substancji, które chronią komórki ciała przed działaniem wolnych rodników. Dzięki temu stosowanie rokitnika opóźnia starzenie się organizmu, a stosowany do pielęgnacji skóry, na dłużej zapewnia jej zdrowie i młody wygląd. Do celów kosmetycznych stosuje się olejek z rokitnika zwyczajnego.
Olej rokitnikowy ma właściwości gojące. Dzięki zawartości kwasów tłuszczowych omega-7 przyspiesza regenerację naskórka, sprawia, że blizny są mniejsze. Można nim leczyć skaleczenia, ale też odmrożenia, poparzenia i odleżyny.
Olej z rokitnika dzięki zawartości przeciwutleniaczy chroni komórki skóry przed szkodliwym wpływem docierających z otoczenia toksyn, np. zanieczyszczonego powietrza, promieniowania UV i dymu papierosowego. Polifenole i beta-karoteny opóźniają starzenie się skóry. Regularne stosowanie oleju z rokitnika pomoże w zachowaniu młodego wyglądu i sprężystej, dobrze nawilżonej, gładkiej skóry.
Zawarty w owocach rokitnika beta-karoten hamuje rozwój zmian trądzikowych, a także tych związanych z egzemą i atopowym zapaleniem skóry. Ponadto olej z rokitnika przyspiesza gojenie się blizn trądzikowych, odżywia skórę i wyrównuje jej koloryt.
Olej rokitnika można wcierać w skórę głowy, aby pozbyć się łupieżu, unormować wydzielanie łoju, odżywić cebulki włosów. Dzięki regularnemu olejowaniu włosów i skóry głowy olejkiem z rokitnika włosy nabiorą zdrowego wyglądu i nie będą wypadać.
Olej z owoców rokitnika należy stosować na skórę po rozcieńczeniu. W naturalnym stężeniu może zabarwić skórę na żółto. 2 ml oleju (ok. 1/2 łyżeczki) należy rozmieszać w 100 ml ciepłej (ok. 40 stopni Celsjusza) wody, takim roztworem nasączyć wacik kosmetyczny i przecierać nim skórę. Roztwór należy pozostawić do wchłonięcia na ok. 20 minut i przemyć skórę ciepłą wodą.
Olej rokitnika może też stanowić składnik naturalnych mieszanek kosmetycznych. Kilka kropli oleju rokitnikowego można zmieszać np. z olejem kokosowym, dodać do kremu do twarzy lub balsamu do ciała.
Srebro koloidalne jest zawiesiną mikroskopijnych cząsteczek srebra w wodzie. Suplementy diety na bazie srebra koloidalnego są reklamowane jako lek na niemal każdą dolegliwość: od przeziębienia po AIDS. Jego skuteczność nie jest jednak udowodniona. Wiadomo natomiast, że przyjmowanie srebra koloidalnego może mieć poważne skutki uboczne. Na co ma pomagać srebro koloidalne? Srebro koloidalne jest przez producentów i dystrybutorów zachwalane jako naturalny antybiotyk, który niszczy wirusy, bakterie i grzyby, zapobiega przeziębieniom, leczy trądzik, gruźlicę, kiłę, cukrzycę, a nawet nowotwory i AIDS. Srebro koloidalne sprzedawane jest w formie płynu do stosowania doustnego lub użytku zewnętrznego. Czy srebro koloidalne rzeczywiście leczy? Nie ma żadnych dowodów na to, że srebro odgrywa jakąkolwiek dobroczynną rolę w ludzkim organizmie. Wiadomo natomiast, że srebro może kumulować się w tkankach skóry, wątroby, śledziony, nerek, w mięśniach i mózgu, a jego nadmiar może wywoływać srebrzycę (argyrię). Ta nieodwracalna choroba powoduje zmianę koloru dziąseł i skóry wystawionej na działanie promieni słonecznych na ciemnoszary lub niebieski. Stosowanie srebra koloidalnego może też powodować problemy ze strony układu nerwowego, np. drgawki, może też uszkadzać nerki i wywoływać bóle głowy. Srebro koloidalne stosowane przez kobiety w ciąży zwiększa ryzyko nieprawidłowego rozwoju uszu, twarzy i szyi u ich dzieci. Ponadto przyjmowanie preparatów zawierających srebro utrudnia wchłanianie antybiotyków i osłabia ich działanie. Bilans korzystnych właściwości i możliwych skutków ubocznych wypada więc niekorzystnie dla srebra koloidalnego jako suplementu diety. Argyria to choroba wywołana przez zgromadzone w nadmiarze w ludzkim...
Argyria (srebrzyca) to bardzo rzadka choroba, którą wywołuje nagromadzone w organizmie człowieka srebro. Jej charakterystycznym objawem jest niebiesko-szare zabarwienie skóry, pozostające do końca życia. Choroba ta najczęściej występuje wśród pracowników kopalni srebra, którzy narażeni są na ciągły kontakt ze srebrnym pyłem. Amerykanin Paul Karason był najbardziej znanym człowiekiem cierpiącym na srebrzycę. Przyczyną choroby było stosowanie przez niego preparatu zawierającego jony srebra przez 15 lat. Media nazywały go Papą Smerfem ze względu na kolor skóry. W 2013 roku Karason zmarł na zawał serca. Przyczyny argyrii Srebro jest wchłaniane do organizmu zarówno przez skórę, układ pokarmowy, jak i drogi oddechowe. Argyria dotyka nie tylko osoby wydobywające srebro w warunkach, w których nie przestrzega się zasad BHP. Srebro koloidalne w postaci wodnego roztworu, stosowane jako lek, jest kolejną z najczęstszych przyczyn powodujących to schorzenie. Używane w nadmiarze może spowodować nieodwracalną zmianę koloru skóry. Do powstania argyrii dochodzi w wyniku codziennego, długotrwałego przyjmowania jonów srebra w dawce przekraczającej 25-30 g. Dla porównania – dziennie człowiek przyjmuje (z powietrzem, pożywieniem, przez skórę) około 1,8-80 μg jonów srebra. Z czego większość jest wydalana. Jony srebra zawarte są również w kroplach do nosa oraz oczu. Ich nadmierne, niż zalecane, aplikowanie może prowadzić do sinego zabarwienia śluzówki w nosie oraz gałek ocznych i rogówki. Dawniej argyria często pojawiała się u przedstawicieli królewskich i zamożnych rodów. Używali oni srebrnej zastawy stołowej , sztućców oraz przedmiotów codziennego użytku...
Zastanawiasz się, jaki masz rodzaj cery. To ważne, gdy chcesz odpowiednio pielęgnować skórę twarzy i cieszyć się młodym oraz pięknym wyglądem. Poznaj rodzaje cery, a dowiesz się, jak dbać o wygląd twojej skóry twarzy. Skóra twarzy to jeden z najbardziej delikatnych obszarów naszego ciała. Nic więc dziwnego, że odpowiednia pielęgnacja cery twarzy jest konieczna, aby uzyskać piękny i zdrowy wygląd. Zanim jednak przejdzie się do działania, warto dowiedzieć się, jakie rodzaj cery mamy. Cztery podstawowe typy to: Cera normalna Jest to marzenie każdej kobiety – skóra twarzy jest gładka, jędrna, rozjaśniona i nie ulega zmianom skórnym po użyciu kosmetyków (po mydle nie ma poczucia ściągnięcia skóry, po demakijażu brak poczucia dyskomfortu). Cera normalna ma zdrowy koloryt, nie występują przebarwienia i wypryski – podczas okresu dojrzewania nie pojawia się trądzik, co jest bardzo ważne dla samopoczucia nastolatka. Niestety jest to bardzo rzadko spotykany typ urody, a najczęściej posiadają go małe dzieci do momentu dojrzewania. Pielęgnacja skóry normalnej może ograniczać się tylko i wyłącznie do umycia twarzy mleczkiem do oczyszczania, odpowiedniego demakijażu i ochrony twarzy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV. Cera sucha Ten typ urody wymaga odpowiedniej pielęgnacji z powodu niedostatecznej liczby gruczołów łojowych, które nie wytwarzają odpowiedniej ilości warstwy lipidowej na skórze. Cera sucha przez to najszybciej się starzeje, jest matowa, szorstka w dotyku i szybko pojawiają się na niej zmarszczki. Szczególnie w zmieniających się warunkach – woda, wiatr, słońce – skóra twarzy staje się czerwona, piecze i zaczyna się łuszczyć, dając poczucie dyskomfortu. W takiej sytuacji pomóc może tylko tłusty krem, który...
