Despota to człowiek, który ma o sobie wysokie mniemanie, czuje się najważniejszy i potrzebny wszystkim wokół. Narzuca swoją wolę innym, myśląc, że jego zdanie jest jedynie słuszne i prawdziwe. Samo słowo despota oznacza w języku greckim „pana”. Jest to człowiek, z którym bardzo trudno nawiązać relację, ponieważ w każdej sytuacji będzie negował racje innych i próbował pokazać swoją wyższość.
Despota: charakterystyka osoby
Despota to przede wszystkim człowiek władzy. Nie musi być politykiem, aby rządzić innymi. Wystarczy, że będzie podejmować decyzje dotyczące codziennych spraw samodzielnie, bez konsultowania się z innymi. Wszelkie próby sprzeciwu będzie traktował jak atak na swoją osobę. Mimo wszystko pozostanie przy swoim, ponieważ uważa, że działa słusznie i poprawnie. Jest zatem:
- egoistyczny,
- apodyktyczny,
- zatwardziały w swoich przekonaniach,
- chłodny emocjonalnie,
- karzący, nigdy nie nagradza,
- nie pozwala innym na autonomię.
Dlaczego tak trudno żyć z despotą?
Despota uwielbia czuć się ważny w towarzystwie. Zarządza innymi, podejmuje decyzje, którym muszą się podporządkować inne osoby. Lubi nimi kierować i czuć nad nimi władzę. Jak zatem żyć z despotą:
- dobrze współpracować z nim będą osoby podległe,
- jako lider grupy on sam odnajdzie się doskonale, jednak pozostali będą przez niego kontrolowani i po prostu uzależnieni – powinien znaleźć sobie pracę samodzielną,
- potrzebuje w swoim otoczeniu choć jednej osoby podobnej do siebie – aby móc się skonfrontować z tym, jaki sam jest,
- despotę można skierować na wizytę do psychologa – powinien przepracować swoje zachowanie, które niejednokrotnie niekorzystnie odbija się na życiu rodzinnym i zawodowym.
Swoją zaborczością despota odstrasza od siebie ludzi, z czasem zostaje sam, a jego samotność będzie mu bardziej doskwierać niż zanegowanie jego racji. Dlatego często się mówi, że takie osoby, mimo że pozornie nie potrzebują ludzi (bo traktują ich przedmiotowo), dążą w swoim życiu do przebywania z nimi.
