Termin „inteligencja społeczna” utworzył w 1920 roku amerykański psycholog – Edward Thorndike. Pojęcie rozpropagował współczesny psycholog i publicysta naukowy - Daniel Goleman, który przedstawił osiem typów inteligencji w książce „Inteligencja społeczna”.

Reklama

Inteligencja interpersonalna – cechy

Osoba, która ma wysoko rozwiniętą inteligencję interpersonalną lubi przebywać pośród ludzi. Jest doskonałym słuchaczem, co bardzo ceni sobie jej najbliższe otoczenia. Inteligencja interpersonalna przejawia się na następujące sposoby:

  • bardzo dobre rozumienie innych osób;
  • kontrola własnych emocji;
  • natychmiastowe zauważanie zmian w nastroju innych osób;
  • doskonałe przeczuwanie intencji innych;
  • demaskowanie manipulacji;
  • umiejętne prowadzenie negocjacji;
  • łatwość w rozwiązywaniu konfliktów;
  • swobodne posługiwanie się komunikacją niewerbalną;
  • pozyskiwanie wiedzy przez kontakt z innymi ludźmi;
  • różnorodność zainteresowań;
  • uczestnictwo w różnych zajęciach dodatkowych;
  • uwagi krytyczne stają się motywacją do działania;
  • asertywność i komunikatywność;
  • łatwość w nawiązywaniu nowych znajomości;
  • umiejętność radzenia sobie ze stresem;
  • tendencja do bycia liderem;
  • wyrozumiałość.

Inteligencja interpersonalna – sposoby postępowania

Jeżeli dziecko przejawia wysoki poziom inteligencji społecznej, należy umożliwić mu jak największy kontakt z rówieśnikami – wychodzić na plac zabaw, do parku, kina. Nauka z innymi dziećmi oraz zespołowe zabawy sprawią, że dziecko będzie rozwijało swój naturalny talent.

Inteligencja interpersonalna a pełniony zawód

Osoby o wysokim poziomie inteligencji społecznej doskonale radzą sobie na stanowiskach kierowniczych. Bardzo dobrze radzą sobie jako nauczyciele, handlowcy, trenerzy, specjaliści od HR (zarządzania zasobami ludzkimi), psycholodzy, adwokaci, menadżerowie, politycy.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama