Badania udowodniły, że mutacja genu receptora wazopresyny może wiązać się ze skłonnością do zdrady. Ta prawidłowość występuje jednak wyłącznie u kobiet. „Gen zdrady” nie może jednak stanowić wytłumaczenia dla każdego przypadku niewierności.

Reklama

„Gen zdrady” został zidentyfikowany dzięki badaniom prowadzonym na grupie bliźniąt. Takie badanie pozwoliło sprawdzić, czy jest on dziedziczny.

Wazopresyna a skłonność do zdrady

Wazopresyna jest hormonem syntetyzowanym w przysadce mózgowej. Oprócz tego, że reguluje funkcje fizjologiczne organizmu, ma znaczenie dla psychologicznego i społecznego funkcjonowania człowieka. Wpływa ona na poziom empatii i zaufania wobec innych, odgrywa też ważną rolę w budowaniu więzi, zachowaniach społecznych oraz seksualnych. Wyniki badań prowadzonych przez grupę naukowców pod przewodnictwem Brendana P. Zietscha, psychologa z Australia's University of Queensland pokazują, że mutacja genu receptora wazopresyny (AVPR1A) może sprawiać, że niektórzy ludzie są bardziej skłonni do niewierności wobec swojego stałego partnera (zobacz badanie).

„Gen zdrady” występuje wyłącznie u kobiet

Badanie Brendana P. Zietscha zostało przeprowadzone na grupie 7378 fińskich bliźniąt w wieku 18-49 lat, które były w związkach przez ostatni rok. Do zdrady partnera przyznało się 9,8% biorących udział w badaniu mężczyzn i 6,4% kobiet. Z próbek śliny wyodrębniono kod genetyczny osób badanych i porównano go. Okazało się, że w kodzie genetycznym kobiet, które przyznały się do zdrady, częściej niż u kobiet, które nie zdradzały partnerów, występują mutacje w obrębie genu receptorowego wazopresyny. Związek pomiędzy mutacją genu a zdradą nie występuje u mężczyzn.

Zobacz także

Czy gen zdrady jest dziedziczny

Dzięki temu, że w badaniu wzięły udział pary bliźniąt, można było sprawdzić, czy mutacja genu receptorowego wazopresyny jest dziedziczna. Porównanie kodu genetycznego między rodzeństwem bliźniaczym wykluczyło jednak dziedziczność „genu zdrady”.

Gen zdrady nie jest jej jedyną przyczyną

Większości przypadków zdrady nie można tłumaczyć posiadaniem specyficznego genu. Do jej przyczyn należą także inne czynniki, m.in.: różnice w potrzebach seksualnych pomiędzy partnerami, nieporozumienia w związku, przelotne fascynacje innymi osobami, problemy natury psychicznej, np. stan hipomaniakalny. Uczestnicy opisanego powyżej badania uważali na przykład, że najczęstszą przyczyną zdrady są pieniądze. Zdrada często bywa sygnałem, że potrzebne są gruntowne zmiany w związku albo że trzeba go zakończyć. Nawet zachowania osób posiadających gen zdrady nie są przez niego całkowicie zdeterminowane. Troska o podtrzymanie bliskości i zaangażowanie w relację nie tylko w pierwszych etapach miłości może zapobiec zdradzie.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama