Chorobliwą zazdrość należy odróżnić od naturalnego w związku niepokoju o uczucia partnera. Zwykła zazdrość przeradza się w patologiczną głównie u osób z niskim poczuciem własnej wartości.

Reklama

Co to jest chorobliwa zazdrość?

Chorobliwa zazdrość to zaburzenie psychopatologiczne, którego podłożem jest podświadomy lęk przed odrzuceniem. Często na to schorzenie cierpią osoby z niskim poczuciem własnej wartości czy z niską samooceną. To u nich narasta najsilniej poczucie nieuniknionej straty i zagrożenia ze strony osób, które przez „chorych” będą uważane za bardziej atrakcyjne.

Jak zazdrosny, to dobrze…

Wiele słyszy się o tym, że zazdrość partnera w związku to jawny dowód na to, że zależy mu na tej relacji i powinno się odczytywać takie zachowanie jako pozytywny aspekt relacji. Inni powiedzą, że to uczucie podgrzewa miłość i buduje jej trwałość, a także wprowadza lekkie urozmaicenie do codziennego życia. Nawet nasze babcie mówiły: zazdrość to siostra miłości! Jakby nie podejść do tematu – to naturalne ludzkie odczucie! Co kiedy zachowanie zazdrosnego partnera wychodzi poza granicę normy?

Objawy chorobliwej zazdrości

Partner, który jest zbyt zazdrosny, uzależnia drugą osobę od siebie, nie pozwalając jej na relacje społeczne z innymi ludźmi. „Zazdrośnik” odznacza się przede wszystkim zaborczością i nadmierną kontrolą, jednocześnie z czasem zakazuje swojej drugiej połówce normalnie żyć w społeczeństwie. Pilnie śledzi każdy ruch partnera. Zazdrośnika „zjada od środka” lęk, że może zostać opuszczony na rzecz innej osoby, dlaczego każdy gest czy spojrzenie ukochanej (lub ukochanego) w stronę innej osoby traktuje jak największe na świecie niebezpieczeństwo.

Jak radzić sobie z chorobliwą zazdrością?

Z chorobliwą zazdrością powinna walczyć przede wszystkim osoba, która na nią cierpi.

Zobacz także
  • Zazdrośnik musi zacząć kontrolować siebie, a nie partnera – uświadomić sobie, co tak naprawdę motywuje go do ataków zazdrości i zacząć z tym walczyć.
  • Powinien zwrócić szczególną uwagę na obiekt zazdrości – pomoże mu to uświadomić sobie, że nie sama osoba jest podmiotem destrukcyjnego uczucia, a może właśnie pojedyncze zachowanie, które drażni i wywołuje frustrację.
  • Poznać lepiej siebie i swoje potrzeby, co pomoże nabrać dystansu do całej sytuacji i odwrócić uwagę od ciągłej chęci kontrolowania partnera.
  • Osoba, która poprzez zazdrość popada w ataki szału i furii, powinna zacząć kontrolować swoje emocje i unikać sytuacji, powodujących takie zachowanie.

Pamiętaj – w szczególnie nasilonej postaci chorobliwej zazdrości należy zgłosić się do psychiatry lub psychoterapeuty. Niestety sama doraźna pomoc może stać się nieskuteczna, a wręcz niebezpieczna.

Reklama

Reklama
Reklama
Reklama