Uprawianie ziół w domu to gwarancja świeżych przypraw. Świeże zioła mają więcej wartości odżywczych niż te zasuszone i zmielone z torebki. Można jest przechowywać prawie w każdym miejscu w domu, aby tylko dochodziło tam światło – najlepsze miejsce dla rośliny to oczywiście parapet.
Własna uprawa ziół w domu nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Czasami wystarczy zakupić doniczkę o głębokości 15-20 cm i średnicy ok. 20 cm, ziemię i nasiona w dobrym sklepie zielarskim. Uprawiana roślina powinna otrzymywać światło słoneczne oraz wodę.
Zioła w domu uprawiane są przede na potrzeby kulinarne dlatego przede wszystkim są to:
Są to rośliny jednoroczne, co oznacza, że tylko raz można zebrać z nich plon. Na dłużej posłużą zioła należące do dwurocznych i wieloletnich
Dwuroczne:
Wieloletnie:
Zioła uprawiane w domu najlepiej zasiać wczesną wiosną (w marcu). Aby mieć świeże zioła przez cały rok powinno się powtórzyć zasiew jeszcze w lipcu bądź na początku sierpnia. Aby uniknąć zalegania wody na dnie donicy najlepiej wyłożyć ją najpierw drobnymi kamyczkami, a później nasypać ziemię.
Na początku uprawy ziół w domu należy wybrać nasłonecznione miejsce – najlepiej parapet od strony wschodniej lub zachodniej. Zioła dobrze dostosowują się do temperatury domowej, dlatego nie wymagają specjalnych warunków termicznych.
Podlewanie ziół powinno odbywać się codziennie, a w ciągu upałów lub dużego natężenia światła – nawet dwa razy (rano i wieczorem). Strumień wody nie powinien być duży, ponieważ może uszkodzić roślinę, szczególnie w procesie wzrostu. Nie powinno się też „przelewać” ziół w doniczce, ponieważ w zbyt dużej ilości wody roślina najzwyczajniej zgnije.
Ważną czynnością jest również czyszczenie roślin. Usuwanie zwiędłych, pożółkłych liści jest niezbędne w uprawie ziół. Czyszczenie powinno również obejmować ziemię. Ważne, aby na niej nie leżały opadłe liście lub inne przedmioty, które mogą przeszkadzać w swobodnym wzrastaniu.
Zioła w domu rzadko atakowane są przez szkodniki. W pielęgnacji domowych ziół nie należy korzystać ze sztucznych nawozów lub innych suplementów, aby poprawić ich wzrastanie. W szczególnych przypadkach najlepszym rozwiązaniem na podtrzymanie uprawy słabnącej rośliny są nawozy organiczne.
Ziołowy ogródek to marzenie każdej gospodyni. Nie dość, że świeżo zerwane zioła są bardziej aromatyczne i skuteczniej poprawiają smak niż te zmielone i suszone z torebki, to w dodatku posiadają więcej składników odżywczych. Zioła w ogrodzie uprawiane są od początku wiosny, powinno się je zasiać do wczesnej jesieni. Przypada to przeważnie pomiędzy marcem a wrześniem. Ziemia pod ogródek ziołowy nie potrzebuje specjalnych zabiegów – ważne, aby zawierała dużo próchnicy i nie była podłożem piaskowym. Gdy jest w umiarkowany sposób przepuszczalna i żyzna, możemy być pewni, że zioła wzrosną i będą służyć przez cały okres ich uprawy. Jakie zioła można uprawiać w ziołowym ogródku? W ogrodzie ziołowym można uprawiać większość ziół . Ich rozmieszczenie w ogródku zależy od ilości dochodzącego światła. W miejscu nasłonecznionym powinno się ulokować: bazylię, estragon , lawendę, majeranek, szałwię, tymianek. W miejscu zacienionym (lub pół cieniu) powinno się ulokować: lubczyk, miętę, barwinek. Niezależnie od nasłonecznienia w ziołowym ogródku powinna się znaleźć również pietruszka, koperek, cząber, dziurawiec, czosnek, gorczyca, kminek czy kolendra . Ziołowy ogród: jak o niego dbać? Zioła w ogrodzie nie są wymagającymi roślinami. Warto zapewnić im miejsce, w którym będą chronione przed wiatrem, nadmierną wilgocią i częściowym dostępem do światła. Gdy zapewni im się takie podstawowe warunki, możemy być spokojni o ich uprawianie. Zioła powinno sadzić się w rządkach, ponieważ to ułatwi późniejszą ich pielęgnację oraz podlewanie. Korzystanie z nawozów sztucznych nie jest wskazane, lepiej sięgnąć po substancje organiczne (np. obornik), które wspomogą uprawę. Podlewanie ziół powinno odbywać się codziennie, w...
Zioła wieloletnie trudniej uprawia się na balkonie niż w domu na parapecie. Największą trudnością jest przezimowanie ziół w czasie mrozów. Zioła wieloletnie wymagają dużego nakładu pracy – ich pielęgnacja opiera się na nawożeniu, przycinaniu, oczyszczaniu i wspomnianym już wcześniej zimowaniu. Wieloletnie zioła, czyli tymianek, lubczyk czy lawenda, można uprawiać na balkonie w donicach lub koszykach. Pojemniki, w których mają być zasiane, powinny być głębokie ( ok. 50 cm ), ponieważ korzenie roślin wieloletnich bardziej się rozrastają niż dwuletnich czy rocznych. Uprawa ziół wieloletnich na balkonie Uprawa ziół wieloletnich powinna rozpocząć się oczywiście od zakupu pojemników, podstawek, ziemi i nasion lub wyrośniętych już roślin w sklepach ogrodniczych. Umiejscowienie ich na balkonie jest bardzo ważne – powinny zostać postawione w dobrze nasłonecznionym miejscu. Lepiej gdy są powieszone na poręczy niż jakby miały stać na podłodze. Do najważniejszych czynności pielęgnacyjnych należy: Podlewanie – rośliny powinny być podlewane co najmniej raz dziennie, w trakcie upałów nawet dwa razy. Oczyszczanie – od czasu do czasu zioła uprawiane na balkonie wymagają przeglądu – pożółkłe, zasuszone liście zerwij, ziemię oczyść i sprawdź podstawkę. Nie powinna znajdować się w niej przestarzała woda, liście czy ziemia. Nawożenie – jeżeli uprawa ziół wymaga nawożenia, zrezygnuj z nawozów sztucznych, a zainteresuj się ich organicznymi zamiennikami. Najlepszy jest oczywiście obornik, choć często unikany jest przez nieprzyjemny zapach. Przycinanie – roślinę czasami trzeba przyciąć ze względu na jej naturalne wzrastanie. Aby zioło krzewiło się, należy podcinać jego końce co kilka tygodni. Zimowanie ziół uprawianych na balkonie Wieloletnie zioła zimują na balkonie przez co należy je właściwe...
Rzeżucha jest rośliną, którą można wyhodować z nasion samodzielnie w domu, używając do tego jedynie ręcznika papierowego lub waty i wody. Ta bogata w wartości odżywcze roślina dodaje potrawom lekko pikantnego i wyrazistego smaku. W medycynie ludowej rzeżucha była stosowana w kuracjach oczyszczających organizm. Rzeżucha jest bardzo zdrowa, ale nie jest wskazane jedzenie jej w nadmiarze . Ilość gałązek odpowiadająca 1-2 łyżkom stołowym to zalecana dzienna porcja tego smakołyku. Rzeżucha może powodować stany zapalne pęcherza, jeśli zje się jej za dużo. Wartości odżywcze rzeżuchy Rzeżucha to typowo wielkanocny przysmak i element dekoracyjny świątecznego stołu, jednak ze względu na bogactwo składników odżywczych warto włączać ją do jadłospisu przez cały rok. Jest źródłem witamin C, A, K oraz witamin z grupy B, kwasu foliowego, potasu, cynku, fosforu, chromu, siarki, wapnia i żelaza. Ze względu na wysoką zawartość witamin i minerałów, jedzenie rzeżuchy jest szczególnie zalecane osobom, które cierpią z powodu: cukrzy i innych chorób trzustki , chorób układu krążenia, np. choroby wieńcowej, miażdżycy, anemii, reumatyzmu, chorób nerek, chorób tarczycy, osteoporozy, różnego typu zmian i chorób skórnych , jak egzema czy trądzik. Ponadto rzeżucha jest bardzo smaczna i niskokaloryczna. 100 g gałązek to zaledwie 30 kcal. Rzeżuchę można stosować w formie toniku do przecierania skóry, który łagodzi podrażnienia i oczyszcza pory. Ze świeżych łodyżek należy wycisnąć sok, najlepiej za pomocą sokowirówki. Jak wyhodować rzeżuchę w domu Rzeżucha posiana w domu powinna zostać zjedzona zanim zakwitnie. Kwiaty powodują, że gałązki stają się...
