Inulina jest naturalnym prebiotykiem, który wspiera rozwój pożytecznych dla ludzkiego organizmu bakterii – Lactobacillus i Bifidobacterium. Wspomaga pracę układu pokarmowego i odpornościowego. Stosuje się ją w profilaktyce cukrzycy, miażdżycy i podczas odchudzania.

Reklama

Inulina jest składnikiem tzw. żywności funkcjonalnej, czyli takiej, która nie tylko zaspokaja głód, ale ma pozytywny wpływ na organizm.

Inulina – prebiotyk czy probiotyk?

Inulina to prebiotyk usprawniający pracę jelit – nie należy utożsamiać jej z probiotykami, które co prawda mają taki sam cel, czyli zwiększenie liczby korzystnych bakterii w jelitach. Jednak probiotyki działają dostarczając te bakterie (np. jogurty, kiszonki), a prebiotyki stymulują rozwój już tych, które w jelitach się znajdują. Inulina nie jest trawiona, a ulega fermentacji, stając się tym samym pożywką dla bakterii. Prebiotyki są też zawsze pochodzenia roślinnego.

Działanie inuliny

Już tydzień przyjmowania inuliny skutkuje znacznym zwiększeniem korzystnej mikroflory jelitowej, co skutkuje poprawą trawienia i regulacją wypróżniania. Inulina ponadto:

Zobacz także
  • zmniejsza stężenie glukozy we krwi, regulując gospodarkę węglowodanową,
  • zwiększa poczucie sytości, zmniejszając jednocześnie apetyt,
  • wspomaga pracę układu odpornościowego,
  • zwiększa wchłanianie różnych składników mineralnych, zwłaszcza magnezu – w konsekwencji poprawia mineralizację i gęstość kości, poprawia funkcjonowanie układu nerwowego,
  • zmniejsza poziom cholesterolu w osoczu.

Badania wskazują również na antynowotworowe działanie inuliny – może ona zwiększać zdolność do apoptozy, czyli „samobójczej” śmierci komórek. Pozwala to na usunięcie z ciała zmienionych nowotworowo i uszkodzonych komórek. Dotychczasowe badania koncentrują się na raku jelita grubego i wskazują, że inulina jest wskazana nie tylko w profilaktyce, ale i w leczeniu (link: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19250571?dopt=Abstract ).

Zastosowanie inuliny

Ze względu na swoje szerokie działanie, inulina jest wykorzystywana jako:

  • zamiennik cukru – ma słodkawy smak i może być stosowana jako słodzik,
  • zamiennik tłuszczu i mąki – ponieważ absorbuje wilgoć, zmieniając konsystencję na galaretowatą, może być dodawana do potraw, poprawiając ich konsystencję, a jednocześnie nie zmienia ich smaku,
  • element żywności funkcjonalnej – wzbogaca posiłki, które nie tylko są sycące, ale także wywołują pozytywne zmiany w ciele,
  • suplement diety – odbudowuje florę bakteryjną, co jest szczególnie ważne w przypadku terapii antybiotykowej i innych działań, które mogły tę florę zniszczyć.

Źródła inuliny

Inulinę można kupić jako składnik gotowych suplementów diety, mających odbudować florę bakteryjną. Zwykle takie preparaty zawierają zarówno probiotyk, jak i prebiotyk, czyli nie tylko dostarczają same zdrowe bakterie, ale także pożywkę dla nich.

Inulina występuje również w czystej postaci – jest dostępna przede wszystkim w formie sproszkowanej i pochodzi z cykorii.

Inulina występuje także w naturalnych produktach, przede wszystkim w owocach i warzywach. Najobfitsze w inulinę warzywa to cebula, czosnek, karczochy, por i szparagi, a także korzenie cykorii i mniszka lekarskiego. Poza tym można ją znaleźć w bananach, agawie i w niektórych zbożach (nieoczyszczonej pszenicy i surowym owsie).

Jak zażywać inulinę – dawkowanie i skutki uboczne

Nie powinno się przekraczać 20 g inuliny dziennie, a już po 10 g może pojawić się lekkie działanie przeczyszczające. Przyjmując ją należy pamiętać o tym, by pić w tym czasie więcej wody.

W przypadku przyjmowania zbyt dużej dawki inuliny, mogą pojawić się jelitowe dolegliwości:

  • wzdęcia,
  • odbijanie się,
  • burczenie w brzuchu,
  • skurcze.

Oprócz tego, szczególnie u osób wrażliwych, wystąpić może biegunka oraz reakcje alergiczne.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama