Za jedną z głównych przyczyn pojawienia się przewlekłego nieżytu żołądka uważa się niewłaściwą dietę, czyli spożywanie kalorycznych posiłków o małej wartości odżywczej. Nieżyt żołądka może przebiegać bezobjawowo lub dawać łagodne objawy.

Reklama

Konsekwencje przewlekłego zapalenia żołądka są poważne: od powstawania nadżerek, przez zniekształcenie ścian żołądka do krwotoków i zaniku błony śluzowej.

Diagnostyka w przewlekłym nieżycie żołądka

Z zapaleniem żołądka należy udać się do internisty lub gastroenterologa. Aby wykluczyć lub potwierdzić chorobę wykonuje się:

  • gastroskopię,
  • pH-metrię (rejestruje zmiany odczynu pH),
  • posiew bakteryjny z wycinka błony śluzowej żołądka,
  • morfologię krwi obwodowej,
  • badania biochemiczne.

Podstawą jest wywiad lekarski dotyczący także innych chorób, które towarzyszą zgłaszanym objawom.

Zobacz także

Jak leczyć przewlekły nieżyt żołądka?

Podczas gdy rozpoznanie choroby powinien przeprowadzić internista lub gastroenterolog, to leczenie może być już prowadzone przez lekarza rodzinnego.

W przewlekłym zapaleniu żołądka można mówić o dwóch rodzajach leczenia:

  • przyczynowego – polegającego na wyeliminowaniu źródła choroby, np. bakterii;
  • zachowawczego – będącego uzupełnieniem dla leczenia podstawowej choroby, która wywołuje objawy.

W leczeniu przyczynowym stosuje się leczenie przeciwbakteryjne skierowane przeciwko zakażenia Helicobacter pylorii, czyli bakterii, która odpowiada za 90% przypadków zapalenia żołądka, a także antybiotykoterapię.

W leczeniu zachowawczym stosuje się leki:

  • zobojętniające – czyli związki glinu, magnezu, kwas alginowy, które osłaniają błonę śluzową i zobojętniają kwas solny;
  • hamujące wydzielanie kwasu solnego – czyli inhibitory pompy protonowej i blokery receptorów dla histaminy 2;
  • prokinetyczne – leki przyspieszające opróżnienie żołądka i pasażu jelitowego.

Profilaktyka zapalenia żołądka

Profilaktyka przewlekłego nieżytu żołądka opiera się na:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama