Enterogastron – hormon przewodu pokarmowego. Jaki ma związek z nadkwasotą i niedokwasotą żołądka?
Enterogastron jest hormonem przewodu pokarmowego, odpowiadającym za wydzielanie soków żołądkowych i zwalnianie skurczy mięśni żołądka. Produkowany jest on przez dwunastnicę w wyniku połączenia z tłuszczami pokarmowymi. Niekiedy odruchy nerwowe, negatywne emocje i przyjmowanie niektórych preparatów, mogą skutkować nadmiernym wydzielaniem enterogastronu, a w konsekwencji nadkwasotą żołądka.
Enterogastron jest hormonem przewodu pokarmowego, odpowiadającym za wydzielanie soków żołądkowych i zwalnianie skurczy mięśni żołądka. Produkowany jest on przez dwunastnicę w wyniku połączenia z tłuszczami pokarmowymi. Niekiedy odruchy nerwowe, negatywne emocje i przyjmowanie niektórych preparatów, mogą skutkować nadmiernym wydzielaniem enterogastronu, a w konsekwencji nadkwasotą żołądka.
Enterogastron należy do grupy hormonów peptydowych (białkowych), które spełniają funkcje regulacyjne w organizmie człowieka. Wśród tych hormonów można wymienić: insulinę, oksytocynę, sekretynę oraz glukagon.
Enterogastron – funkcje hormonu pokarmowego
Zobacz także
Enterogastron jest hormonem przewodu pokarmowego, wydzielanym przez dwunastnicę po połączeniu z tłuszczami pokarmowymi. Pełni on funkcję regulacyjną – odpowiada za wydzielanie soków żołądkowych oraz prawidłową perystaltykę żołądka (zwalnianie skurczy mięśni). Oprócz tego enterogastron przyśpiesza proces regeneracji po wrzodach przewodu pokarmowego.
Nadkwasota żołądka a wydzielanie enterogastronu
Zarówno nadkwasota żołądka, jak i jego niedokwasota związane są bezpośrednio z zaburzeniami w produkcji enterogastronu, który odpowiada za produkcję soków żołądkowych. Duży wpływ na prawidłowy poziom tych soków ma dieta, która powinna być bogata w mięso, ryby, warzywa oraz jajka. Do nadkwasoty żołądka mogą przyczyniać się negatywne emocje, odruchy nerwowe, żucie gumy i ssanie cukierków, a także przyjmowanie niektórych leków, m.in. aspiryny.
Niedokwasota żołądka a produkcja enterogastronu
Niedokwasota żołądka związana jest ze zbyt małą ilością soków trawiennych. Stan ten jest dużo groźniejszy niż nadkwasota, ponieważ zazwyczaj towarzyszy mu niedobór żelaza, magnezu i cynku. Chory uskarża się na intensywne bóle brzucha, wzdęcia, mdłości, zgagę oraz problemy z wypróżnianiem. Niedokwasotę żołądka leczy się poprzez pobudzanie układu pokarmowego do pracy. Podstawą jest dieta bogata w lekkostrawne posiłki, a także ograniczenie spożywania tłustych i wysokokalorycznych potraw.