Podczas ataku hiperwentylacyjnego chory ma szybszy i głębszy oddech. Bierze ponad 20 wdechów na jedną minutę i wdycha duże ilości tlenu. Zespół hiperwentylacyjny ma podłoże psychiczne.

Reklama

Zespół hiperwentylacyjny dotyczy osób mających zaburzenia na tle psychogennym lub pracujących w stresie. Często jest on też oznaką chorób układu krwionośnego i płuc.

Przyczyny hiperwentylacji

Zespół hiperwentylacyjny może być wywołany przez:

  • ciążę,
  • działanie alergenów,
  • działanie toksyn,
  • zmiany zwyrodnieniowe ośrodkowego układu nerwowego,
  • niedobór tlenu w wyniku zmniejszonej jego dyfuzji (płuca nie pracują właściwie),
  • działania wzmożonych bodźców nerwowych (nerwica, stres, zimno, lot samolotem).

Objawy hiperwentylacji

Atak hiperwentylacji trwa od kilku minut do nawet kilku godzin. Jego objawami są:

Zobacz także
  • duszności,
  • pobudzenie,
  • lęk,
  • składanie ust na tzw. rybę,
  • bladość skóry,
  • mrowienie rąk i nóg,
  • zaburzenia czucia kończyn i okolic ust,
  • ból w klatce piersiowej,
  • nudności,
  • gazy,
  • wzdęcia,
  • bóle brzucha,
  • utrata przytomności,
  • przyspieszona akcja serca.

Leczenie hiperwentylacji

Skutecznym sposobem na przerwanie ataku hiperwentylacji jest zastrzyk z wapniem. Zwiększa on obecność dwutlenku węgla, który został gwałtownie wydalony z organizmu. Dodatkowo efekt można spotęgować poprzez oddychanie przez papierową torebkę. Są to jednak środki doraźne, które nie rozwiązują trwale problemu.

Problemy z zespołem hiperwentylacji mają swoje źródło głównie w psychice chorego. Warto więc skonsultować się z psychiatrą.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama