Ferrytyna jest rodzajem białka, które odpowiada za wiązanie jonów żelaza. Dzięki temu może magazynować ten pierwiastek w wątrobie, śledzionie czy szpiku kostnym. Badanie stężenia ferrytyny w osoczu ocenia zapasy żelaza w organizmie i określa jego poziom znacznie dokładniej niż badanie laboratoryjne samego pierwiastka.

Reklama

Ferrytyna – normy

Do badania określającego ilość ferrytyny pobiera się próbkę osocza krwi. Prawidłowe stężenie ferrytyny wynosi:

1. 10–150 μg/l u kobiet.

2. 15–200 μg/l u mężczyzn.

Ferrytyna to niejedyne białko, które wiąże jony Fe3+, jej poziom w ocenie ilości żelaza jest jednak najistotniejszy, bo zatrzymuje ona 70–80% ogółu tego pierwiastka dostarczanego do organizmu.

Zobacz także

Wzrost i spadek poziomu ferrytyny – diagnostyka

Ilość ferrytyny zależna jest od zawartości żelaza w organizmie. W związku z tym badanie poziomu ferrytyny jest bardzo ważne w diagnostyce niedokrwistości:

  • megaloblastycznej,
  • hemolitycznej,
  • aplastycznej.
  • z niedoboru żelaza,

przy czym tylko tę ostatnią powoduje zbyt mała ilość żelaza we krwi. Pozostałe wynikają z nadmiaru tego pierwiastka. Wzrost poziomu ferrytyny może także mieć związek z:

  • hemochromatozą,
  • hemosyderozą,
  • zapaleniami i zakażeniami,
  • obecnością tkanek nowotworowych, wytwarzających ferrytynę,
  • uwalnianiem się ferrytyny z komórek ulegających rozpadowi,
  • uszkodzeniami wątroby, śledziony lub komórek szpiku kostnego,
  • reumatoidalnymi zapaleniem stawów,
  • transfuzją krwi.

Kiedy zbadać ferrytynę?

Poziom ferrytyny we krwi bada się, kiedy wyniki hematokrytu i hemoglobiny potwierdzają znaczne wahania zawartości żelaza. Powodem do niepokoju mogą być też takie objawy jak:

  • bóle mięśni,
  • spadek odporności,
  • kruchość, łamliwość paznokci i pojawianie się na nich prążków,
  • nerwowość i utrzymujący się zły nastrój,
  • szum w uszach,
  • zawroty głowy,
  • senność.

Oprócz sprawdzania poziomu ferrytyny zleca się zazwyczaj również oznaczenie innych parametrów, które są związane z gospodarką żelaza w organizmie. Należą do nich m.in.: transferryna (poziom drugiego białka regulującego stężenie jonów żelaza we krwi) i TIBC (całkowita zdolność wiązania żelaza).

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama