Zespół Cotarda to negacja swojego życia i przekonanie o tym, że ciało się rozkłada

Zespół Cotarda, nazywany jest inaczej syndromem chodzącego trupa. Jego objawami są urojenia nihilistyczne: przekonanie, że jest się martwym, a ciało pozbawione jest niektórych części. Zespół Cotarda często towarzyszy depresji psychotycznej oraz schizofrenii. Leczy się go podobnie jak te choroby, przede wszystkim poprzez farmakoterapię.

Zaburzenie zostało opisane przez francuskiego neurologa Jules'a Cotarda w 1880 roku.

Przyczyny zespołu Cotarda

Zespół Cotarda najczęściej pojawia się jako jedno z zaburzeń towarzyszących schizofrenii oraz depresji klinicznej. Występuje on także u osób ze schorzeniami neurologicznymi, np. z uszkodzeniami płatów: czołowego (w środkowej części) i ciemieniowego mózgu.

Objawy zespołu Cotarda

Dla zespołu Cotarda charakterystyczne są urojenia nihilistyczne. Osoba, która cierpi na to zaburzenie, jest przekonana, że nie żyje, a jej ciało rozkłada się, jest pozbawione niektórych części i organów. Stąd inna nazwa tego zaburzenia: zespół chodzącego trupa. Często występują także urojenia negacyjne: poczucie, że się nie istnieje, nie ma się ciała, a więc nie można umrzeć. Z tego względu niektóre osoby z tym syndromem nie myją się i nie chcą jeść. Znane są przypadki, kiedy to śmierć osoby z tym zaburzeniem nastąpiła wskutek wygłodzenia.

Z badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii (zobacz badanie) wynika, że urojenia związane z ciałem występują u 86% osób z zespołem Cotarda, urojenia dotyczące nieistnienia – u 69%, a poczucie nieśmiertelności u 55%. Dodatkowo występują u nich: lęk, poczucie winy oraz urojenia hipochondryczne, czyli nieprawdziwe przekonanie o chorobach, na które rzekomo się cierpi. Aż 89% osób ze zdiagnozowanym zespołem Cotarda cierpi także na depresję.

Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 zespół Cotarda może być przyporządkowany do zaburzeń urojeniowych, których kod to F22. Dla tych zaburzeń charakterystyczny jest rozwój jednego urojenia lub wielu powiązanych ze sobą urojeń, które na ogół utrzymują się u danej osoby do końca życia.

Stadia rozwoju zespołu Cotarda

Zespół Cotarda ma trzy stadia:

• W pierwszym pojawiają się obrzydzenie do samego siebie, objawy hipochondrii i depresji psychotycznej. (Charakterystycznymi objawami tego rodzaju depresji są symptomy psychotyczne, np. urojenia i omamy).
• W drugim stadium rozwijają się urojenia negacji.
• W trzecim – urojenia negacji zaostrzają się i współwystępują z depresją kliniczną. Osoba z zespołem Cotarda może wtedy próbować targnąć się na własne życie lub dokonywać samookaleczeń.

Leczenie zespołu Cotarda

Zespół Cotarda leczy się farmaceutycznie: poprzez podawanie leków antydepresyjnych, przeciwpsychotycznych i stabilizujących nastrój. Stosowane bywa także leczenie za pomocą elektrowstrząsów, szczególnie w przypadku wyjątkowo ciężkiej postaci zaburzenia.

• Dręczy cię smutek i chandra? Jak sobie radzić z obniżonym nastrojem?
• Podnieś swoje samopoczucie. Dowiedz się, jak być zadowolonym z pracy.
• Dobre samopoczucie jest niezwykle ważne. Jak poprawić sobie nastrój?