Otyłość gynoidalna to otyłość pośladkowo-udowa. Określa się ją niekiedy otyłością typu „gruszka”, ponieważ sposób rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie upodabnia sylwetkę danej osoby to tego właśnie owocu. Ten rodzaj otyłości jest typowy dla kobiet.

Reklama

Najczęstszymi przyczynami otyłości są nieprawidłowa dieta i brak ruchu. Niekiedy jednak spowodowana jest ona przez choroby, takie jak np. niedoczynność przysadki mózgowej, zespół policystycznych jajników albo niedoczynność tarczycy.

Otyłość gynoidalna i androidalna

Aby sprawdzić, czy masa ciała danej osoby mieści się w normie, można podzielić jej wagę w kilogramach przez kwadrat wzrostu w metrach, czyli obliczyć tzw. wskaźnik BMI. O otyłości można mówić w przypadku osób, których BMI wynosi 30 lub więcej.

Zobacz także

Ze względu na sposób rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie wyróżnia się dwa rodzaje otyłości: androidalną, brzuszną (typu „jabłko”) oraz gynoidalną, pośladkowo-udową (typu „gruszka”). Pierwsza z nich charakteryzuje się tym, że tkanka tłuszczowa gromadzi się przede wszystkim w okolicy brzucha, w przypadku drugiej tłuszcz odkłada się przede wszystkim na udach i pośladkach, podczas gdy talia i górne partie ciała pozostają względnie szczupłe. Otyłość typu jabłko częściej występuje u mężczyzn, otyłość typu „gruszka” u kobiet.

Współczynnik WHR charakterystyczny dla osób o otyłości gynoidalnej

Współczynnik WHR (waist-hip ratio) informuje o tym, jaki jest typ otyłości danej osoby: androidalny czy gynoidalny. Współczynnik ten można obliczyć przez podzielenie obwodu talii przez obwód bioder, w centymetrach.

Z otyłością typu androidalnego mamy do czynienia wtedy, kiedy WHR wynosi 0,8 lub więcej u kobiet, a 1,0 albo więcej u mężczyzn. O otyłości typu gynoidalnego można mówić wtedy, kiedy WHR jest niższy niż 0,8 u kobiet, a 1,0 u mężczyzn.

Jakie konsekwencje dla zdrowia ma otyłość gynoidalna

Uważa się, że otyłość pośladkowo-udowa jest mniej szkodliwa dla zdrowia niż otyłość brzuszna. Jednak zarówno jedna, jak i druga może mieć poważne konsekwencje dla cierpiącej na nią osoby. Przede wszystkim naraża ją na obniżone poczucie własnej wartości, które może prowadzić do zaburzeń nastroju, np. depresji. Utrudnia wykonywanie codziennych czynności, takich jak np. ubieranie się, wiązanie butów, wchodzenie po schodach. Zwiększa ponadto ryzyko zachorowania na:

Ludzie otyli częściej mają też wylewy oraz zawały serca i mózgu.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama