Androstendion to hormon biorący udział w powstawaniu m.in. testosteronu. Występuje zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.

Reklama

Androstendion to jeden z hormonów steroidowych, czyli androgenów nadnerczowych. Ma wpływ na powstawanie testosteronu i dihydrotestosteronu. Hormon jest wytwarzany przez nadnercza i jajniki lub jądra.

Kiedy badać androsendion?

Badanie stężenia androsendionu zaleca się u kobiet, u których podejrzewana jest wirylizacja. Jest to rozwój trzeciorzędowych cech męskich, objawiający się na przykład nadmiernym owłosieniem, zmianą sylwetki, silnym rozwojem mięśni, zaburzeniem miesiączkowania czy obniżeniem głosu. Badanie androsendionu zaleca się także w przypadku uciążliwego trądziku, który utrzymuje się po okresie dojrzewania.

Zobacz także

Stężenie androsendionu sprawdza się także, gdy sportowiec jest podejrzewany o używanie niedozwolonego dopingu.

Badanie androstendionu – procedura

Do badania androstendionu nie trzeba być na czczo, ale należy pamiętać, że jego stężenie waha się w ciągu doby – największe jest rano, najmniejsze zaś w nocy. U kobiet jego stężenie zmienia się także ze względu na cykl miesięczny – w jego trakcie wzrasta dwukrotnie i osiąga poziom maksymalny mniej więcej w środku cyklu. Z tego powodu panie powinny podczas badania poinformować, w którym są obecnie dniu cyklu. Jeśli badanie nie jest pilne, najlepiej je wykonać tydzień przed lub po miesiączce. Stężenie androstendionu wzrasta także w ciąży i podczas intensywnego wysiłku.

Laboratorium, w którym jest wykonywane badanie, zawsze podaje obowiązujące w nim wartości, które mogą się nieznacznie różnić od norm w innych placówkach.

U mężczyzn norma androstendionu wynosi 85-275 ng/Dl (2,8-9,8 nmol/l), natomiast norma u kobiet jest uzależniona od wieku:

  • do 10 roku życia – 8-50 ng/dL,
  • od 10 do 17 roku życia (w okresie pokwitania) – 8-240 ng/dL,
  • od 17 roku życia do menopauzy (w okresie rozrodczym) – 75-205 ng/dL,
  • po menopauzie – poniżej 10 ng/dL.

Podwyższony poziom androstendionu

Wysokie wyniki androstendionu mogą świadczyć o:

  • zespole wielotorbielowatych jajników (czyli policystycznych jajników),
  • nowotworze jajników,
  • nowotworze jąder,
  • wrodzonym przeroście kory nadnerczy,
  • zespole Cushinga,
  • osteoporozie.

Bardzo wysokie stężenie androstendionu (powyżej wartości 1000 ng/Dl, może wskazywać na czynny hormonalnie nowotwór.

Niski poziom androstendionu

Obniżone wyniki świadczą o:

  • niedoczynności kory nadnerczy,
  • zatrzymaniu czynności jajników,

anemii sierpowatej.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama