Zdrowe migdałki rozpoznają i wychwytują zarazki, jakie próbują dostać się do organizmu wraz z wdychanym powietrze lub zjadanymi posiłkami. W trakcie infekcji migdałki zwiększają swoją objętość, a po ustąpieniu choroby wracają do stanu pierwotnego.
Migdałki to element układu chłonnego gardła, czyli pierwszej bariery, która chroni organizm przed czynnikami chorobotwórczymi. Migdałki to skupisko tkanki limfatycznej. Rozróżniamy migdałek gardłowy, językowy, trąbkowy i migdałki podniebienne. Migdałek gardłowy, nazywany „trzecim migdałem” lub adenoidem znajduje się na tylnej ścianie nosowej części gardła. Nie można go dostrzec bez specjalnych narzędzi lekarskich. Z wiekiem migdał gardłowy stopniowo się zmniejsza, aż w pewnym momencie całkowicie znika. Migdałki podniebienne są symetrycznie ulokowane w ustnej części gardła, pomiędzy podniebiennym łukiem przednim i tylnym. Mają około 2 cm długości i około 1 cm szerokości. Migdałki podniebienne sięgają od podniebienia miękkiego aż do podstawy języka. Zdrowe migdałki przypominają jasnoróżowe orzeszki. Można je dostrzec gołym okiem. Migdałek językowy znajduje się w okolicy korzenia języka, a parzysty migdałek trąbkowy przy ujściu trąbki słuchowej. Migdałki tworzą w gardle człowieka tzw. pierścień Waldeyera.
Podstawowym zadaniem migdałków jest powstrzymywanie zarazków. Dzięki migdałkom układ odpornościowy jest silniejszy, a organizm pracuje stabilniej. W migdałkach dochodzi do namnażania komórek układu odpornościowego, które eliminują chorobotwórcze drobnoustroje pochodzące z pokarmów lub wdychanego powietrza. W trakcie infekcji migdałki zwiększają się, ponieważ produkują większą ilość antygenów (substancji służących do produkcji przeciwciał odpornościowych), a po jej przeminięciu kurczą się i wracają do pierwotnej postaci.
Powiększone migdałki u dzieci mogą mieć przykre konsekwencje, a oprócz tego znacznie utrudniają życie na co dzień. Trudności z oddychaniem, chrapanie, zaburzenia w rozwoju układu nerwowego czy nawet zaburzenia pracy układu krążenia i mięśnia sercowego – tak objawia się przerost migdałków podniebiennych i migdałka gardłowego. Skutki przerostu migdałka gardłowego – powiększone migdałki u dzieci mogą być niebezpieczne Zbyt duży migdałek gardłowy, tzw. trzeci migdał , może powodować groźne dla zdrowia i niekomfortowe dla dziecka symptomy. Najpowszechniejszymi są problemy z oddychaniem , trudności w jedzeniu, chrapanie, oddychanie przez usta (ponieważ nos jest niedrożny), ciągły wyciek z nosa. Powiększony migdałek gardłowy u dziecka skutkuje również nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych, przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych i nawracającym ostrym zapaleniem ucha środkowego, a także wysiękowym zapaleniem ucha środkowego. Przerost trzeciego migdała może trwale uszkadzać zmysły. Gdy migdałek gardłowy zajmuje więcej niż 60% nosogardła, może być powodem upośledzenia węchu, wad zgryzu , problemów ze słuchem. Przypadłość ta jest niebezpieczna także dlatego, że znacząco utrudnia oddychanie podczas snu, a to z kolei nie tylko powoduje chrapanie, ale może prowadzić do bezdechu. Powiększone migdałki podniebienne u dzieci także są niebezpieczne Podniebienne powiększone migdałki u dzieci również są przeszkodą w swobodnym i prawidłowym oddychaniu. Ze względu na usytuowanie w gardle mogą powodować zespół zaburzeń oddychania – dotyczy to około 11% dzieci , lub zespół bezdechów sennych (notowany u 2% dzieci). Przerost migdałków podniebiennych może skutkować chrapaniem, niespokojnym snem spowodowanym trudnościami w oddychaniu, a także porannymi bólami głowy. Najgroźniejsze przy powiększonych...
Przerośnięty trzeci migdał u dzieci może sprawiać trudności w oddychaniu, powodować wady zgryzu, opóźniać rozwój fizyczny i psychiczny, a także sprzyjać częstym i nawracającym infekcjom dróg oddechowych. Niekiedy jedynym sposobem leczenia jest chirurgiczne usunięcie przerośniętego migdałka gardłowego. Niepotwierdzone przyczyny przerostu trzeciego migdała u dzieci Przerost trzeciego migdała u dzieci wymaga leczenia zwłaszcza wtedy, gdy utrudnia oddychanie przez nos i powoduje wady słuchu. Migdał gardłowy pełni ważną rolę w układzie odpornościowym, ponieważ chroni dziecko przed infekcjami. Prawidłowo powinien zmniejszać się, gdy malec skończy 8-10 lat. Wtedy jego układ odpornościowy potrafi sobie radzić z nowymi zagrożeniami i do obrony wystarczą mu pozostałe działające mechanizmy. Jeśli jednak trzeci migdał u dziecka jest zbyt duży, sprawiając problemy z oddychaniem przez nos i ze słuchem, wymaga leczenia. Przyczyny przerostu migdałka gardłowego w dzieciństwie nie są jednoznaczne. Wiąże się go z bardzo częstymi infekcjami górnych i dolnych dróg oddechowych, a także z infekcjami jamy ustnej, z alergią, wskazuje się także jako możliwą przyczynę uwarunkowania genetyczne – dziedziczenie. Przerośnięty trzeci migdał u dzieci zaburza przepływ powietrza i powoduje problemy ze słuchem Gdy trzeci migdał u dzieci przerasta, daje objawy, których nie sposób przeoczyć. Malec zaczyna oddychać przez usta, przeważnie ma otwartą buzię, a nocą chrapie. Charakterystyczne jest też nawracanie infekcji układu oddechowego, a także ucha środkowego. Zwykle przerośnięty trzeci migdał u dzieci objawia się permanentnym katarem i towarzyszącym mu nieprzyjemnym zapachem z ust . Także niedosłuch i wynikające z niego zaburzenia rozwoju są symptomami przerostu migdałka gardłowego u maluchów. Z kolei ciągle otwarta buzia może skutkować wadami zgryzu . Dzieci...
Przerost migdałka gardłowego może dotyczyć nawet najmniejszych dzieci. Najczęściej problem powiększonego migdałka dotyczy dzieci w wieku 3-7 lat. Przerośnięty migdał jest istotnym problemem, gdy wypełnia powyżej 60% objętości nosogardła. Objawy przerostu migdałka: zaburzenia mowy, bezdech senny, niedowaga przewlekła obturacja tylnych nozdrzy – upośledzona drożność nosa, wyciek wydzieliny z nosa, utrudnione oddychanie (w efekcie oddech przez usta), zaburzenia oddychania w trakcie snu (chrapanie, zespół oporu górnych dróg oddechowych i bezdech senny), twarz adenoidalna (wydłużony obrys twarzy, wada zgryzu, otwarte usta), zaburzenia mowy (tzw. mowa nosowa), upośledzenie węchu, trudności w połykaniu; zaburzenia drożności trąbki słuchowej – zapalenie ucha środkowego o nawracającym ostrym i wysiękowym charakterze; kolonizacja bakterii chorobotwórczych – migdałek to magazyn bakterii, które wywołują zmiany zapalne w obrębie sąsiadujących struktur anatomicznych. Przerost migdała jest jednym z czynników powodujących przewlekłe i nawracające zapalenie błony śluzowej nosa oraz zatok przynosowych; zaburzenia zachowania i trudności w nauce; niedowaga i brak apetytu. Przerost migdałka może powodować powiększenie wątroby i śledziony, powiększenie węzłów chłonnych szyi, utratę masy ciała, nocne pocenie, podwyższoną temperaturę ciała. W przypadku wystąpienia objawów należy pilnie zgłosić się do lekarza rodzinnego, pediatry lub laryngologa . Ból gardła utrudniający oddychanie może oznaczać zapalenie krtani. Dowiedz się, jak leczyć zapalenie krtani . Trzeci migdał może powodować u dzieci wady zgryzu i nawracające infekcje. Zobacz, czy powiększone migdałki u dzieci są niebezpieczne . Przerośnięty migdałek gardłowy wymaga leczenia, gdy utrudnia oddychanie. Zobacz, na czym polega leczenie trzeciego migdału u...
