Węzły chłonne są częścią układu limfatycznego (chłonnego), którego zadaniem jest m. in. ochrona organizmu przed infekcjami. Rozmieszczone są symetrycznie w całym ciele. Powiększone węzły chłonne mogą świadczyć o stanie zapalnym lub poważnej chorobie.
Węzły chłonne transportują i filtrują chłonkę (limfę). Substancja ta pełni funkcję oczyszczającą organizm z różnego rodzaju szkodliwych substancji m. in. bakterii, wirusów i grzybów. Właściwa praca węzłów chłonnych jest konieczna do zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia.
Węzły chłonne znajdują się w całym ciele. Rozmieszczone są symetrycznie a ich nazwy są uzależnione od lokalizacji. Największe węzły to:
Mniejsze węzły chłonne położone są głęboko i otacza je gęsta sieć naczyń krwionośnych.
Węzły chłonne są jednym z miejsc, w których powstają limfocyty, czyli komórki układu immunologicznego (odpornościowego). Limfocyty są odpowiedzialne za rozpoznawanie antygenów (np. wirusów) i niszczenie ich. Ponadto węzły chłonne filtrują limfę. Jest to drugi obok krwi najważniejszy płyn tkankowy. Jego funkcja polega na tworzeniu odporności organizmu poprzez wychwytywanie różnego typu zanieczyszczeń i eliminowaniu ich, oraz transporcie tłuszczów pokarmowych.
Węzły chłonne powiększają się najczęściej w wyniku infekcji. Często objawowi temu nie towarzyszą żadne symptomy. Jest to sytuacja fizjologiczna i niegroźna. W wyniku obecności dużej liczby drobnoustrojów we krwi węzły chłonne pracują bardzo intensywnie, co powoduje zwiększenie ich rozmiarów. W przypadku, gdy węzły chłonne są mocno powiększone, masa ciała spada bez wyraźnej przyczyny oraz obserwuje się takie dolegliwości, jak: osłabienie, brak łaknienia, trudności z zasypianiem, wówczas należy zgłosić się do lekarza. Tego rodzaju objawy mogą oznaczać chorobę nowotworową. Wówczas konieczne jest wykonanie szczegółowej diagnostyki, która opiera się m. in. na: badaniu USG powiększonych węzłów, RTG klatki piersiowej oraz badaniu krwi. Czasem konieczne jest również przeprowadzenie biopsji materiału pobranego z węzła chłonnego i poddanie go badaniu histopatologicznemu.
Powiększone węzły chłonne za uszami i na szyi mogą świadczyć o rozpoczynającej się anginie, zapaleniu jamy ustnej, gardła lub grypie. Często takie objawy towarzyszą również reakcji alergicznej, ukąszeniu przez owady (szczególnie w pobliżu węzła chłonnego) lub guzom.
Większe węzły chłonne pod pachami to objaw ran bądź infekcji zlokalizowanych w okolicy ramion. Ponadto do zwiększenia rozmiarów tych węzłów może dojść w wyniku depilacji ich okolicy na skutek podrażnienia lub zapalenia mieszków włosowych. Powiększone węzły chłonne pod pachami obserwowane są również w przypadku raka piersi, sarkoidozy oraz chłoniaka.
Powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych w okolicy miednicy pojawia się, gdy dojdzie do uszkodzenia lub zainfekowania nogi lub narządów rodnych. Węzły te puchną również w przypadku raka jądra, czerniaka i chłoniaka.
Oprócz tego powiększenie węzłów chłonnych może świadczyć o reakcji alergicznej, chorobie autoimmunologicznej (np. toczniu, sarkoidozie, reumatoidalnym zapaleniu stawów), odzwierzęcej (np. toksoplazmozie) lub infekcji pasożytniczej.
Jeżeli węzły chłonne są powiększone do rozmiaru przypominającego orzech włoski, ponadto są twarde i się przemieszczają, należy jak najszybciej udać się do lekarza. Istnieje wówczas duże ryzyko, że umiejscowił się w nich nowotwór. Diagnostyka chorób, których symptomem jest powiększenie węzłów chłonnych jest bardzo trudna.
Węzły chłonne powiększają się na skutek infekcji wywołanych np. bakteriami gronkowca i paciorkowca. Węzły chłonne najliczniej występują na szyi, głowie oraz pachach. Średnia wielkość węzła chłonnego wynosi około 10 milimetrów. Jeżeli ich rozmiar zwiększy się do 1-1,5 centymetra, wtedy mówi się o powiększonych węzłach chłonnych. Gdzie są węzły chłonne – skupiska na ciele Węzły chłonne największe skupiska tworzą na szyi, pachach i potylicy. Występują w okolicach tkanki podskórnej, dlatego ich obrzęk jest wyczuwalny. Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych na szyi Przyczyną powiększonych węzłów chłonnych szyi są infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Najczęstsze czynniki chorobotwórcze wywołujące powiększone węzły chłonne szyi to: Wirusy – opryszczki pospolitej, różyczki, odry, HIV. Bakterie – paciorkowce, gronkowce , pałeczki francisella (powodujące tularemię), prątek gruźlicy oraz bakterie wywołane nieleczoną próchnicą. Grzyby – wywołujące chorobę Darlinga (histoplazmozę) oraz grzyby powodujące drożdżycę . Pasożyty – wywołujące wszawicę. Powiększone węzły chłonne na szyi towarzyszą także chorobom układu dokrewnego. Najważniejsze z nich to: niedoczynność nadnerczy , nadczynność tarczycy, zapalenie tarczycy. Powiększone węzły chłonne pachowe – przyczyny Do bakteryjnych przyczyn powiększonych węzłów chłonnych pachowych należą : kiła, gruźlica, zadrapania, na skutek których bakterie przenikają w głąb organizmu, bruceloza (zwierzęca choroba zakaźna przenoszona na człowieka) . Powiększone węzły chłonne pod pachami a kobiece piersi Powiększone węzły chłonne pod pachami mogą pojawić się u kobiet w...
Powiększone węzły chłonne są spowodowane chorobami zakaźnymi, takimi jak np. różyczka. Objawem powiększonych węzłów chłonnych jest najczęściej zaczerwieniony obrzęk na skórze. Leczenie polega na leczeniu pierwotnej infekcji i wzmacnianiu odporności. Lekarz może przeprowadzić nakłucie węzła chłonnego, by odprowadzić zalegającą ropę. Powiększone węzły chłonne oznaczają, że doszło do infekcji i w organizmie namnażają się limfocyty, aby walczyć z czynnikami chorobotwórczymi. Najczęściej powiększone węzły chłonne występują na szyi, potylicy, żuchwie i pod pachami. Objawy powiększonych węzłów chłonnych szyi Powiększone węzły chłonne bolą przy dotykaniu. Skóra w okolicach guzka jest ciepła i zazwyczaj lekko zaczerwieniona. Jeśli występują przy różyczce, dodatkowym objawem będzie gorączka i osłabienie organizmu. W przypadku zapalenia ucha zewnętrznego – swędzenie, ból promieniujący do żuchwy i osłabienie słuchu. Twarde węzły chłonne mogą także sygnalizować nowotwór . Miękka konsystencja guzka sugeruje, że w obrębie powiększonego węzła rozwija się stan zapalny, mogący powodować, np. opryszczkę. Powiększone węzły chłonne - leczenie Leczenie powiększonych węzłów chłonnych zaczyna się od ustalenia ich przyczyny. W tym celu wykonuje się badania, takie jak: morfologia krwi , badanie OB, czyli tak zwany odczyn Biernackiego, które pozwala ocenić jak szybko czerwone krwinki opadają w osoczu krwi, badanie CRP , którego celem jest określenie poziomu stężenia we krwi białka C-reaktywnego (którego stężenie zwiększa się w czasie infekcji organizmu). Antybiotyki podaje się, kiedy powiększenie węzłów chłonnych zostało wywołane bakteriami, np. paciorkowcem lub gronkowcem. Po upływie 3-4 dni,...
Objawy ziarnicy złośliwej nie są swoiste i często towarzyszą także innym chorobom. Do najpopularniejszych symptomów należą powiększone węzły chłonne, nagła utrata wagi, nocne pocenie. Ziarnica złośliwa to choroba nowotworowa układu limfatycznego, nazywana także chłoniakiem Hodgkina. Wykrycie ziarnicy we wczesnym stadium pozwala na wyleczenie 90% przypadków. Najczęściej chorują na nią mężczyźni pomiędzy 15. a 35. rokiem życia . Nazwa choroby pochodzi od charakteru zmian pojawiających się w węzłach chłonnych . Prawidłowe utkanie węzła chłonnego zastępowane jest przez tkankę ziarniczą. Typowe dla ziarnicy komórki to R-S (komórki Reed-Sternberga). Przy pomocy testów immunologicznych patomorfolodzy określają ekspresję markerów powierzchniowych. W ten sposób diagnozowany jest typ komórki powodującej chłoniaka. Przy chłoniaku Hodgkina komórka R-S jest otoczona charakterystycznym dla ziarnicy mikrośrodowiskiem. Najczęstsze objawy ziarnicy złośliwej Najczęstszym objawem ziarnicy złośliwej jest powiększenie węzłów chłonnych. Może być ono bolesne lub bezbolesne . Zwykle powiększone są węzły szyjne, choć u niektórych osób powiększone są także węzły chłonne w innych częściach ciała (np. przyuszne lub pachowe). Innymi objawami ziarnicy jest podwyższona temperatura, która nie jest związana z infekcją, noce pocenie, świąd skóry, nagła niezamierzona utrata wagi i brak energii. Symptomami zwiastującymi chłoniaka Hodgkina zlokalizowanego w klatce piersiowej jest krótki oddech, ból w piersiach i kaszel . Wczesne stadia choroby nie objawiają się dolegliwościami bólowymi. Ból związany z rozrastaniem się ziarnicy odczuwa około 5% osób. Jest to rzadki, ale charakterystyczny dla ziarnicy objaw. Ból ten zlokalizowany jest w miejscu nowotworu i pojawia się po wypiciu napojów alkoholowych . Objawy ziarnicy nie są swoiste i jednoznaczne. Osoba, u...
