Skaza krwotoczna, w zależności od tego, czy jest naczyniowa, płytkowa, czy osoczowa, będzie miała różne objawy i przyczyny. Leczenie skazy krwotocznej polega głównie na doprowadzeniu do wzrostu liczby płytek krwi w organizmie.
Zaburzenia homeostazy hamują wypływanie krwi poza naczynia krwionośne. W przypadku, gdy proces ten zostanie zaburzony, pojawiają się nadmierne krwawienia.
Przyczyny skazy krwotocznej zależą od rodzaju skazy, jaka wystąpiła w organizmie. Wyróżnia się skazy: naczyniowe, płytkowe oraz osoczowe. Przyczyny skazy naczyniowej to zaburzenia lub uszkodzenia naczyń krwionośnych. Niedobory lub niewłaściwe działanie płytek krwi (trombocytów) są przyczyną skazy krwotocznej płytkowej. Z kolei skazy osoczowe powodują zaburzenia białek znajdujących się we krwi, odpowiedzialnych za procesy krzepnięcia.
Objawy schorzenia to zasinienia wywołane przez krwawienia podskórne. W celu rozróżnienia czy plamy na ciele są oznaką skazy krwotocznej czy innej dolegliwości wystarczy ucisnąć na ciemniejsze miejsce. W przypadku skazy krwotocznej plamka nie blednie. Z kolei kolor chwilowo ustępuje, kiedy siniak powstał, np. z powodu powiększonych naczyń krwionośnych.
Najbardziej charakterystyczne objawy skazy krwotocznej to:
W przypadku wad wrodzonych i genetycznych, jak np. nowotwory mogące wywołać skazy płytkowe, choroba jest nieuleczalna. Zaburzenia wywołane np. przez alkohol same ustępują, gdy tylko zaprzestanie się jego przyjmowania. Ryzyko wystąpienia problemów z krzepliwością krwi można zminimalizować stosując dietę bogatą w witaminę C, witaminę K oraz wapń.
Niedobór krwinek płytkowych w krwi obwodowej to skaza krwotoczna małopłytkowa mogąca wystąpić także u najmłodszych. Leczenie choroby u dzieci polega na doprowadzeniu do jak najszybszego wzrostu płytek krwi oraz zahamowaniu produkcji autoprzeciwciał. W leczeniu skazy krwotocznej u dzieci stosuje się kortykoterapię (przyjmowanie hormonów kory nadnerczy) i zabiegi usunięcia śledziony.
Następstwem skazy krwotocznej u dziecka są plamy na skórze i ustach oraz tendencja do krwawień, np. z nosa i dróg moczowych. Dziewczynki w okresie dojrzewania mogą mieć bardzo silne krwawienia miesiączkowe.
Pierwszym etapem diagnostyki skazy krwotocznej jest wywiad lekarski. W trakcie rozmowy lekarz szczegółowo wypytuje o przebyte wcześniej choroby pacjenta oraz członków jego rodziny. Następnie wykonuje się badanie krwi. Najbardziej istotne są: czas krwawienia, APTT, czyli wskaźnik oceniający krzepliwość krwi oraz liczba płytek krwi. Zdarza się, że osoba z podejrzeniem skazy krwotocznej skierowana zostaje na biopsję skóry. Ryzyko choroby można zminimalizować, stosując odpowiednią dietę, np. produkty bogate w witaminę C, K oraz wapń.
Trombocytopenia, czyli małopłytkowość, oznacza niedobór płytek krwi. Najczęściej występuje u kobiet w ciąży i w następstwie chorób nowotworowych krwi i kości. Objawia się trudnością w gojeniu ran, krwotokami i siniakami. Leczenie małopłytkowości opiera się na trafnym zdiagnozowaniu przyczyny i zazwyczaj trwa poniżej roku. Trombocyty to płytki krwi produkowane w szpiku kostnym. Odgrywają one bardzo ważną rolę w krzepnięciu krwi i hamują jej upływ w razie uszkodzenia naczyń krwionośnych. Kiedy płytek krwi jest za mało, zwiększa się ryzyko krwawień i krwotoków. Przyczyny małopłytkowości: choroby, niewłaściwa dieta, przyjmowane leki Mało płytek krwi to najczęściej skutek chorób, nowotworów i zakażeń wirusowych. Do przyczyn małopłytkowości zalicza się między innymi: nowotwory kości i krwi (białaczka, szpiczak) i układu odpornościowego (chłoniak), stosowanie leków leczących nowotwory, zakażenie bakteryjne i wirusowe szpiku, na przykład AIDS . dietę ubogą w witaminę B12 i kwas foliowy, samoistny zanik szpiku, nadmierne powiększenie śledziony, krwotoki i przewlekłe krwawienia, choroby autoimmunologiczne , choroby bakteryjne, szczepienia, w tym na żółtaczkę, stosowanie leków moczopędnych, przeciwnowotworowych, przeciwalergicznych, przeciwpadaczkowych, leków na arytmię serca, chininy i aspiryny, kontakt z toksynami , szkodliwe promieniowanie, alkoholizm. Za mało płytek krwi w ciąży Niedobór trombocytów często występuje u kobiet w ciąży. Jest to to naturalny stan spowodowany tym, że płytki krwi u kobiety ciężarnej pojawiają się w również w krążeniu łożyskowym oraz skraca się ich czas przeżycia. Małopłytkowość w ciąży z reguły nie jest powodem do niepokoju, pod...
Zaburzenia krzepnięcia to zbiorcza nazwa dla kilku chorób, które mają różne przyczyny. Istnieją dwie kategorie chorób zaburzających krzepliwość – skazy krwotoczne i nadkrzepliwość. Różnią się one mechanizmem powstawania, który może zależeć od któregoś z trzech podstawowych czynników krzepnięcia: budowy ściany naczyń krwionośnych, liczby płytek krwi i funkcji osocza. Rodzaje zaburzeń krzepnięcia krwi Najczęstszymi zaburzeniami krzepnięcia krwi są skazy krwotoczne, które prowadzą do częstych i trudnych do zatamowania krwawień oraz powstawania siniaków nawet w wyniku bardzo lekkich stłuczeń. Skazy krwotoczne dzielą się na: Skazy krwotoczne naczyniowe. Skazy krwotoczne płytkowe. Skazy krwotoczne osoczowe. Drugim rodzajem zaburzeń krzepnięcia jest groźniejsza od skaz krwotocznych nadkrzepliwość , która sprawia, że wewnątrz naczyń krwionośnych tworzą się zakrzepy . Przyczyny skazy krwotocznej płytkowej Skaza krwotoczna płytkowa jest najczęstszym zaburzeniem krzepliwości krwi. Jej przyczynę stanowi zbyt mała liczba trombocytów (PLT) we krwi (poniżej 30 000/µl). Może ona wynikać z: wrodzonych zaburzeń wytwarzania płytek krwi (np. zespół Fanconiego), aplazji lub dysplazji szpiku kostnego, białaczki , niedoboru witaminy B12 bądź kwasu foliowego, zniszczenia trombocytów przez przyjmowanie niektórych leków lub przetoczenia krwi, wzmożonej kumulacji trombocytów w chorych narządach obwodowych, np. w śledzionie, defektu budowy płytek krwi (np. zespół Bernarda-Souliera czy zespół Glanzmana), upośledzenia funkcji płytek krwi przez częste zażywanie leków przeciwbólowych. Przyczyny skazy krwotocznej osoczowej Prawidłową homeostazę organizmu może też uniemożliwiać defekt osoczowych czynników krzepnięcia – skaza krwotoczna osoczowa. Schorzenie to zwykle ma charakter wrodzony, ale...
Hemofilia jest jedną z najczęstszych skaz krwotocznych. Najczęstszą postacią jest hemofilia A. U osoby chorej występuje skłonność do powstawania dużych siniaków oraz wylewów do stawów i mięśni. Może dojść nawet do krwotoku w obrębie mózgu będącego zagrożeniem życia. Skazy krwotoczne polegają na zaburzeniach krzepnięcia krwi. Można je podzielić na wrodzone oraz nabyte. Jedną z chorób wrodzonych jest hemofilia, której przyczyną są uwarunkowania genetyczne. Na czym polega skaza krwotoczna? Skaza krwotoczna jest wrodzoną lub nabytą skłonnością do intensywnych krwawień w obrębie różnych tkanek i narządów. Jej przyczyną są zaburzenia w procesie homeostazy krwi, który polega na utrzymywaniu krwi w naczyniach krwionośnych. Ze względu na rodzaj zaburzenia, który prowadzi do rozwoju choroby, wyróżnia się kilka rodzajów skaz krwotocznych: naczyniowe skazy krwotoczne, które objawiają się wybroczynami na skórze i błonach śluzowych, obfitymi krwawieniami z nosa , przedłużającymi się i nadmiernymi krwawieniami nawet po drobnych urazach, płytkowe skazy krwotoczne charakteryzujące się niedoborem trombocytów, czyli płytek krwi (objawy podobne jak przy skazach naczyniowych), osoczowe skazy krwotoczne polegające na braku lub niedoborze określonych czynników krzepnięcia krwi, które objawiają się nawracającymi domięśniowymi i dostawowymi wylewami krwi, złożone skazy krwotoczne, w których dochodzi do więcej niż jednego zaburzenia procesu homeostazy krwi. Hemofilia – czym jest i jakie są jej rodzaje? Hemofilia, nazywana inaczej krwawiączką, jest wrodzoną skazą krwotoczną . Za jej rozwój odpowiadają uwarunkowania genetyczne. Istotą choroby jest brak czynników krzepnięcia krwi. Wyróżnia się trzy rodzaje...
