Medycyna niekonwencjonalna nazywana jest także medycyną alternatywną, holistyczną, naturalną lub paramedycyną. Medycyna niekonwencjonalna posługuje się metodami, które nie są akceptowane lub są akceptowane w niewielkim stopniu przez medycynę, która opiera się na badaniach naukowych
Do medycyny niekonwencjonalnej zaliczają się metody leczenia bezwartościowe z punktu widzenia wielu lekarzy (np. bioenergoterpia) oraz takie których wybrane elementy zostały zaadaptowane do głównego nurtu medycyny (np. akwaterapia).
Istnieje wiele dziedzin wchodzących w skład medycyny niekonwencjonalnej. Są to:
Akupunktura, czyli leczenie poprzez nakłuwanie ciała igłami, stosowana jest przy różnego rodzaju terapiach bólu. Pomocna jest także przy dokuczliwych bólach kręgosłupa, choć należy stosować ją jako terapię wspomagającą, a nie główny element leczenia. Akupunktura w medycynie chińskiej Akupunktura to jedna z najwcześniejszych technik leczenia i podstawowa gałąź medycyny w starożytnych Chinach. Bazuje ona na pojęciu Qi. Jest to w filozofii chińskiej energia życiowa, która przenika cały wszechświat i tworzy materię. Tradycyjna medycyna chińska zakłada, że Qi w ciele ludzkim krąży specjalnymi szlakami – meridianami. Utrzymanie pełni zdrowia możliwe jest jedynie wtedy, gdy przepływ Qi następuje w stały i harmonijny sposób. Przy tym zdrowie rozumiane jest tu bardzo szeroko – nie tylko jako zdrowie fizyczne, ale również jasność umysłu, powodzenie oraz dostatek. Choroba pojawia się, kiedy przepływ Qi zostaje zaburzony, medycyna chińska zaś skupia się na przywróceniu jej harmonijnego przepływu. Jednym ze sposobów na osiągnięcie równowagi jest właśnie akupunktura. Na czym polega akupunktura? Wielu lekarzy podchodzi do akupunktury bardzo sceptycznie lub nawet podważa jej skuteczność. Specjaliści podkreślają, że na pewno nie może zastąpić ona tradycyjnego leczenia, może być jedynie dodatkową pomocą w uśmierzaniu bólu . Faktem jest, że w zadziwiająco dużej ilości przypadków, terapia ta przynosi natychmiastową ulgę . Składa się z kilku do kilkunastu zabiegów (5–15), podczas których igły pozostają wkłute przez 20–30 minut. Takie serie aplikuje się 2–3 razy w tygodniu. Ukłucia są zwykle bezbolesne. Akupunktura rozluźnia mięśnie kręgosłupa Leczenie akupunkturą stosuje się głównie do zwalczania dolegliwości bólowych,...
Homeopatia jest jednym z rodzajów medycyny niekonwencjonalnej, której głównym założeniem jest leczenie szerokiego spektrum dolegliwości za pomocą wysoce rozcieńczonych substancji zawierających składniki podobne do tych, które wywołały daną chorobę. Leczenie w tym przypadku według niektórych polega przede wszystkim na efekcie placebo. Homeopatia – na czym polega? Produkcja leków homeopatycznych przebiega według ściśle określonych reguł. Surowce są pochodzenia naturalnego – roślinnego, mineralnego lub zwierzęcego. Dlatego uważane są za stosunkowo bezpieczne. Istnieją dwie grupy preparatów homeopatycznych: pojedyncze, czyli jednoskładnikowe (powstają z jednego surowca i są bogate w wiele związków aktywnych – np. enzymów, olejków eterycznych czy alkaloidów) oraz złożone, w których znajduje się wiele dobranych w ściśle określony sposób substancji aktywnych . Leczenie w homeopatii opiera się na podawaniu osobie chorej leków zawierających wodny roztwór substancji, która wywołała daną chorobę, co ma w naturalny sposób pobudzić układ odpornościowy do walki. Tego typu terapia ma również wzmagać siły życiowe. Jednak sposób, w jaki preparat homeopatyczny miałby zapoczątkowywać proces leczenia nie jest znany ani potwierdzony naukowo. Leki najczęściej dostępne są w postaci granulek - powstałych z sacharozy oraz laktozy. Są one nasączone substancją leczniczą i znajdują się w małych tubkach. Można również stosować terapię homeopatyczną w typowych dla preparatów leczniczych formach, takich jak tabletki, maści, syropy, krople czy czopki. Są też i tacy homeopaci, którzy używają technik powszechnie uważanych za kontrowersyjne, z pogranicza magii i zabobonów. Jest to np. stosowanie leków papierowych - nazwa substancji oraz jej rozcieńczenie napisane jest na kartce papieru, która jest przypinana do ubrania pacjenta lub umieszczana pod szklanką z...
Irydologia zalicza się do medycyny alternatywnej. Dzięki tej dziedzinie medycyny można wykryć choroby układu krążenia, nerek, wątroby, serca oraz nowotwory. Irydolog analizuje kolor i położenie tęczówek oka oraz znajdujące się na nich włókna i plamki. Irydologia wywodzi się ze starożytnych Chin i Indii, a w Europie jest praktykowana od XIX wieku. Ten dział medycyny często jest uznawany przez lekarzy za bezwartościowy, podobnie jak bioenergoterapia, akupunktura lub homeopatia. Irydologia, czyli gałąź medycyny alternatywnej Irydologia zalicza się do medycyny alternatywnej (niekonwencjonalnej). Polega na badaniu oczu za pomocą specjalnej lampy. Irydolog stawia diagnozę na podstawie wyglądu tęczówki , na przykład jej koloru, ułożenia, plamek czy ilości włókien. Zdaniem specjalistów, z oczu można wyczytać choroby, obecny stan zdrowia oraz wady wrodzone, co służy profilaktyce. Badanie irydologiczne nazywa się irydodiagnostyką. Przebieg badania irydologicznego Badanie irydologiczne jest bezbolesne i nieinwazyjne. Irydolog używa sprzętu okulistycznego, przede wszystkim lampy szczelinowej, lupy i aparatu fotograficznego. W ten sposób można obejrzeć tęczówkę w powiększeniu i odpowiednim oświetleniu, a także zrobić jej dokładne zdjęcie. Następnie lekarz analizuje wygląd oczu i przygotowuje mapę tęczówki (zakreśla zmiany w jej konkretnej części). Na tej podstawie irydolog stawia diagnozę, którą warto poprzeć innymi badaniami, na przykład krwi, moczu, rezonansem magnetycznym , tomografią komputerową , USG lub biopsją. Wyniki irydodiagnostyki można również skonsultować z lekarzem rodzinnym. Irydodiagnostyka informuje o chorobach, stanie psychicznym i używkach Zmiany w tęczówkach oczu informują o przypadłościach organizmu. Kluczowa jest jednak analiza...
