
Lubczyk ma wszechstronne zastosowanie. Może być używany jako przyprawa oraz w celach leczniczych, bo sprawdza się jako środek wspomagający pracę układu pokarmowego, oczyszczający oraz działający wykrztuśnie.
Kiedyś lubczyk był popularnym afrodyzjakiem, jednak badania naukowe prowadzone w tym kierunku nie potwierdziły pobudzających właściwości lubczyku.
Kasia gotuje z Polki.pl: pascha wielkanocna
Lubczyk – właściwości zdrowotne
Zawarty w lubczyku olejek eteryczny, który stanowi aż 1% wszystkich składników odżywczych znajdujących się w tej przyprawie ma działanie lekko uspokajające, rozkurczowe i pobudzające krążenie. Stosowany jest także przy kłopotach trawiennych, wzdęciach i zgadze.
Napary z lubczyku stosuje się w kamicy nerkowej, bo jego właściwości moczopędne przyspieszają wypłukiwanie piasku z nerek. Napary z tego zioła stosowane były w medycynie ludowej jako niezawodny środek wykrztuśny. Działanie przeciwgrzybicze lubczyku jest wykorzystywane szczególnie w przypadku grzybicy stóp. W tym celu przygotowuje się kąpiele z liści lub nasion. Oprócz niszczenia drobnoustrojów chorobotwórczych lubczyk usuwa również nieprzyjemny zapach, w tym z czosnku.
Lubczyk – zastosowanie w ziołolecznictwie
Lubczyk wykorzystywany jest od wieków jako środek na wiele dolegliwości. Można go spożywać na surowo, w wersji suszonej i sproszkowanej, jako wywary, napary oraz w formie nalewki.
Nasiona lubczyku są dodawane przy wypieku chleba, niektórzy dodają je też do herbaty z miodem. Sproszkowany korzeń lub kłącze lubczyku ma szczególne walory lecznicze, działa przede wszystkim moczopędnie, zapobiega wzdęciom i reguluje pracę całego układu pokarmowego.
Nalewka ze świeżych nasion lub korzenia lubczyku jest szczególnie polecana osobom cierpiącym na schorzenia układu krążenia. Kąpiele z dodatkiem tego zioła działają uspokajająco i rozkurczowo, ponadto mają działanie antyseptyczne. Lubczyk często występuje jako składnik mieszanek ziołowych w parze z żeń-szeniem. W sklepach zielarskich można go znaleźć pod nazwą: Levisticum officinale lub Radix Levistici (korzeń lubczyku), ponadto funkcjonują również określenia potoczne tej rośliny, takie jak: mleczeń, łakotne ziele czy lubiśnik lekarski.