Pora nocna jest regulowana przez pracodawcę. Przypadać musi pomiędzy 21 a 7 rano i trwać nieprzerwanie przez co najmniej 8 h. Jeśli brak jest takiego ustalenia – całe 10 h pomiędzy 21 a 7 stanowi porę nocną. Za pracę w nocy przysługuje dodatek do wynagrodzenia.

Reklama

Praca w porze nocnej: czas pracy

Praca w porze nocnej jest szczególnie uregulowana w rozdziale VI kodeksu pracy (pełny tekst ustawy dostępny jest tutaj). Zgodnie z regulacjami prawnymi za porę nocną uważa się 8 godzin, pomiędzy 21.00 a 7.00 – w zależności od ustaleń pracodawcy. Informacja taka powinna być zawarta w regulaminie pracy, a jeśli takiego u pracodawcy nie ma – pracownik powinien otrzymać ją w formie pisemnej. Jeśli brak takiego ustalenia – cały czas pomiędzy 21 a 7 uważa się za porę nocną. Pora nocna nie musi być dla każdego pracownika ustalona w sposób identyczny. Nie ma przeciwwskazań, aby pora nocna rozpoczynała się np. o 21.15 czy 22.45, trwać musi jednak zawsze kolejnych 8 godzin, najdalej do 7 rano.

Praca w porze nocnej: pracownik pracujący w porze nocnej

Według kodeksu pracy pracownikiem, który pracuje w nocy, jest osoba, której rozkład pracy przewiduje przynajmniej 3 godziny w czasie doby lub ¼ czasu pracy w okresie rozliczeniowym na czas nocny. Jeśli praca wykonywana jest w warunkach szczególnie niebezpiecznych lub wymaga szczególnego wysiłku fizycznego lub umysłowego, to praca w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Nie dotyczy to osób zarządzających zakładem pracy oraz przypadków prowadzenia akcji ratunkowych.

Na pisemny wniosek pracownika pracodawca ma obowiązek poinformować okręgowego inspektora pracy o tym, że zatrudnia pracowników w porze nocnej.

Zobacz także

Praca w porze nocnej: zakazy

Niektóre grupy pracowników nie mogą być zatrudniane w porze nocnej. Dotyczy to kobiet w ciąży, pracowników młodocianych, pracowników niepełnosprawnych, jeśli nie uzyska się zgody lekarza, pracowników opiekujących się dziećmi do 4 lat – bez ich zgody.

Praca w porze nocnej: wynagrodzenie

Za pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 20% stawki godzinowej, wynikającej z minimalnego wynagrodzenia – aby obliczyć kwotę dodatku, należy minimalne wynagrodzenie podzielić przez liczbę dni w danym miesiącu. Kwota ta jest więc różna, w zależności od miesiąca. Pracodawca może ten dodatek ustalić w innej stawce, jednak nie niższej, niż minimalna. Dodatek może być zastąpiony ryczałtem, jeśli praca stale jest wykonywana poza zakładem pracy. Ryczałt nie może być niższy, niż by to wynikało z kwoty ustalanej na podstawie stawki minimalnej.

Za pracę w porze nocnej, jeśli jest to praca w nadgodzinach, a więc nie wynika z rozkładu pracy, przysługuje dodatek w wysokości 100%.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama