Wieniec adwentowy i każda z jego części mają dla chrześcijan znaczenie symboliczne. Kolisty kształt i wiecznie zielone gałązki przypominają o życiu wiecznym. Cztery świece oznaczają nadzieję i odpowiadają czterem niedzielom Adwentu. Wieniec jako całość wyraża radość z oczekiwania na narodziny Jezusa.

Reklama

W religii chrześcijańskiej Adwent jest czasem przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Wieniec adwentowy to ważny element tego okresu.

Skąd pochodzi wieniec adwentowy?

Przyjmuje się, że tradycja tworzenia wieńców adwentowych rozpoczęła się w połowie XIX wieku w Niemczech. Zwyczaj wywodzi się z religii ewangelickiej i został zapoczątkowany przez protestanckiego pastora Johanna Hinricha Wicherna. Pierwszy stworzony przez niego wieniec miał około 2 metrów średnicy i 24 świeczki (po jednej na każdy dzień Adwentu). Wieńce adwentowe szybko rozpowszechniły się na terenie Niemiec, a następnie w całej Europie. Z czasem tradycję przejęli także katolicy. W Polsce pierwsze wieńce adwentowe powstały w roku 1925. Obecnie nie robi się już tak okazałych wieńców jak w przeszłości. Nowoczesne stroiki adwentowe mają maksymalnie pół metra i umieszcza się w nich tylko 4 świece.

Wieniec adwentowy: zielone gałązki to symbol życia wiecznego

Tradycyjny wieniec adwentowy powinien być utworzony na okrągłej podstawie. Kolisty kształt nie ma ani początku, ani końca. Symbolizuje nieskończoność i życie wieczne. Podobnie interpretuje się wymowę zielonych gałązek używanych do stworzenia wieńca. Wiecznie zielone rośliny to symbol trwającego życia. Znaczenie mają także poszczególne gatunki drzew, z których plecie się wieniec:

Zobacz także
  • laur wyraża zwycięstwo nad cierpieniem,
  • ostrokrzew to symbol nieśmiertelności,
  • sosna oznacza płodność,
  • cedr to niezniszczalność, uzdrowienie.

4 świece adwentowe symbolizują 4 niedziele Adwentu

Pierwsze wieńce adwentowe miały 24 świece, czyli tyle ile dni liczy Adwent. Z czasem liczbę zredukowano do czterech, po jednej świecy na każdą niedzielę tego okresu. Świece adwentowe same w sobie są symbolem nadziei i światłości Jezusa. Znaczenie ma również kolejność ich zapalania:

  • świeca zapalana w pierwszym tygodniu to świeca pokoju,
  • druga to świeca wiary lub Betlejem,
  • trzecia to świeca miłości,
  • czwarta to świeca nadziei i aniołów.

Według tradycji trzecia świeca powinna mieć kolor różowy, co nawiązuje do barw liturgicznych w tym okresie. Pozostałe świece mają kolor fioletowy lub niebieski. Zapalenie każdej kolejnej świecy przybliża chrześcijan do narodzin Jezusa i przypomina o upływającym czasie. Niekiedy w wieńcu umieszcza się też piątą świecę (białą lub złotą), którą zapala się w dniu Wigilii Bożego Narodzenia.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama