Leptospiroza u psa, znana jest też jako choroba Stuttgardzka, syndrom Weil, gorączka canicola, gorączka Canefield, gorączka nanukayami, 7-dniowa gorączka itp. Jest chorobą odzwierzęcą, czyli groźną również dla człowieka. Leptospiroza może mieć przebieg bezobjawowy, ostry lub nadostry. Ten ostatni jest śmiertelny.

Reklama

Psy bardzo młode, o osłabionej odporności oraz nieszczepione, w 30% przypadków po zakażeniu bakteriami leptospirozy umierają.

Źródła i sposób zakażenia leptospirozą

Do zakażenia leptospirozą dochodzi najczęściej w wyniku kontaktu zdrowego zwierzęcia z moczem nosiciela. Nosiciele (bezobjawowi) to przede wszystkim gryzonie (głównie szczury) i dzikie zwierzęta żyjące wolno (np. szopy, jelenie, owce, krowy) w okolicach lasów i terenów podmokłych. Bakterie z rodziny Leptospira bytują też w bagnach, kałużach i wolno stojących rzekach. Z tego względu do zainfekowania może dojść w wyniku kontaktu uszkodzonej skóry psa lub jego błon śluzowych z zanieczyszczoną wodą. Miejsce, przez które wniknęły bakterie nie posiada żadnych widocznych zmian.

Rodzaje i objawy leptospirozy

Charakterystycznymi i najczęściej pojawiającymi się symptomami leptospirozy są: osłabienie, brak apetytu, ostra biegunka będąca wynikiem zapalenia żołądka i jelit, gorączka i zapalenie mięśni.

Zobacz także

W zależności od rodzaju, leptospiroza objawia się w różny sposób:

1. Leptospiroza jelitowo-żołądkowa:

  • apatia,
  • gorączka,
  • sztywność kończyn,
  • żółtaczka – ciemno-żółty lub pomarańczowy mocz, brązowy kolor języka,
  • wymioty i/lub biegunka (często krwista).

2. Leptospiroza nerkowa (podostra):

  • nieprzyjemny zapach z pyska,
  • krwawe wymioty,
  • śluzowy kał,
  • martwica końca języka,
  • zapalenie nerek.

3. Leptospiroza posocznicowa (nadostra):

  • duszności,
  • krwawienie dziąseł,
  • osłabienie i apatia,
  • wysoka gorączka,
  • uszkodzenie serca,
  • krwawe wybroczyny na wargach i skórze.

Nadostra postać choroby jest najgroźniejsza. Zgon czworonoga następuje w kilka godzin od momentu zakażenia.

Leczenie leptospirozy

Wcześnie rozpoznana leptospiroza daje duże szanse na wyleczenie psa. Wyjątkiem jest leptospiroza posocznicowa, którą cechuje bardzo wysoka śmiertelność. Leczenie dostosowywane jest do rodzaju choroby. Najczęściej podaje się antybiotyki (np. penicylinę). W przypadku uszkodzenia nerek wykonuje się dializy.

Profilaktyka leptospirozy

Szczepienia ochronne są niechętnie stosowane przez weterynarzy ze względu na częste przypadki wstrząsów poszczepiennych. W celu zmniejszenia ryzyka zachorowania pupila na leptospirozę, warto ograniczyć mu możliwość kontaktu z dzikimi zwierzętami oraz kąpieli w zbiornikach wodnych, szczególnie w momencie, gdy jest młody lub niedawno przebył infekcję.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama