Pstrąg zawiera więcej białka niż łosoś, a ma mniej kalorii niż śledź czy makrela. Wartości odżywcze pstrąga są wyjątkowe także pod względem ilości kwasów omega-3, dlatego ryba ta jest polecana osobom z chorobami serca. Zawiera też witaminy z grupy B, potas, fosfor, selen, magnez i wapń.

Reklama

Kalorie, białko i zdrowe tłuszcze – wartości odżywcze pstrąga

Pstrąg ma 119 kalorii w 100 g. To mniej od łososia (179 kcal), śledzia (158 kcal) czy makreli (205 kcal). Pstrąg zawiera aż 20,5 g białka, które jest przetwarzane przez ludzki organizm w 98%. Dla porównania dorsz ma 17,8 g białka, karp – 16,7 g, a mintaj – 12,2 g. Także pod względem zawartości tłuszczów pstrąg ma bardzo wysokie wartości odżywcze. Zawiera 0,7 g tłuszczów nasyconych, tłuszczów wielonienasyconych, czyli z grupy omega-3 i omega-6, 1,2 g, a tłuszczów jednonienasyconych 1,1 g. Kwasy omega-3 (EPA i DHA) są szczególnie ważne dla osób cierpiących na choroby układu krążenia i serca. Są to tzw. zdrowe tłuszcze, które obniżają poziom złego cholesterolu i zmniejszają ryzyko zachorowania na miażdżycę. Pstrąg ma średni poziom cholesterolu – 59 mg w 100 g. Mniej cholesterolu zawierają m.in. dorsz (43 mg), halibut (49 mg) i mintaj (46 mg).

Wartości odżywcze pstrąga: witaminy i minerały

Pstrąg zawiera duże ilości witamin z grupy B w 100 g: 5,4 mg niacyny (witaminy B3), 0,4 mg witaminy B6 oraz 4,5 µg witaminy B12. Więcej witaminy B12 mają m.in. makrela i śledź, ale są to ryby bardziej kaloryczne od pstrąga i zawierające mniej białka. Ponadto w 100 g pstrąga jest aż 481 mg potasu, to nawet więcej niż w halibucie (435 mg) czy w dorszu (413 mg). Pstrąg ustępuje innym rybom pod względem ilości selenu, bo ma go 12,6 µg, podczas gdy w dorszu, łososiu i śledziu jest go ponad 30 µg, a w makreli i halibucie ponad 40 µg. Z kolei ilość fosforu (271 mg) jest porównywalna do pozostałych gatunków ryb. Pstrąg zawiera też 25,3 mg magnezu (6% dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej) oraz 52,9 mg wapnia (5% dziennego zapotrzebowania).

Część wartości odżywczych pstrąga niszczeje pod wpływem temperatury, dlatego zaleca się jego krótką obróbkę cieplną i bez używania dużej ilości dodatkowego tłuszczu i panierki. Zbyt często nie powinno się spożywać wędzonego pstrąga, ponieważ – jak i inne wędzone ryby – zawiera on szkodliwe związki azotowe.

Zobacz także

Pstrąg tęczowy a potokowy

Pstrąg tęczowy i pstrąg potokowy różnią się pochodzeniem i wyglądem, ale oba gatunki należą do rodziny łososiowatych. Pstrąg potokowy pochodzi z Europy i występuje dziko m.in. w Polsce. Pstrąg tęczowy pochodzi z Ameryki Północnej, w Polsce jest rybą hodowlaną. Oba gatunki można przyrządzać tak samo – w piekarniku czy na patelni. Pieczony pstrąg czy smażony doskonale smakuje z ziołami i masłem.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama