Niskorosłość u dzieci jest zależna od czynników wewnętrznych (uwarunkowania genetyczne związane z płcią i rasą) i zewnętrznych (np. czynniki środowiskowe). O niskorosłości świadczy wzrost dziecka, mieszczący się poniżej 3. centyla dla danej płci i wieku.

Reklama

Częstotliwość występowania niskorosłości wynosi 3-10% urodzeń.

Zewnętrzne przyczyny niskorosłości: dieta, środowisko

Najważniejszym zewnętrznym czynnikiem powodującym niski wzrost u dzieci jest niewłaściwe odżywianie. Dieta uboga w białko, witaminy (np. A, D i witaminy z grupy B) i minerały (np. fosfor i potas) niezbędne do prawidłowego rozwoju, powoduje spowolnienie lub zahamowanie procesu wzrastania i osłabia układ kostny. Czynnikiem środowiskowym, mającym wpływ na zmniejszenie szybkości wzrastania, jest np. deprywacja emocjonalna lub poczucie braku bezpieczeństwa i odrzucenia.

Wewnętrzne czynniki niskiego wzrostu: hormony, choroby

O niskorosłości dziecka może świadczyć wzrost rodziców lub dziadków. Za zmniejszenie szybkości wzrastania odpowiedzialny jest też układ hormonalny. Przed narodzeniem dziecka na jego wzrost oddziałują głównie – czynniki wzrostowe (np. IGF-1) oraz insulina. Po narodzeniu najważniejszy wpływ mają: hormony tarczycy, białko wiążące IGF-1 i somatotropina (hormon wzrostu). Podczas dojrzewania niebagatelną rolę odgrywają też hormony płciowe. Niskorosłość może być spowodowana niektórymi chorobami, np.:

Zobacz także

Objawy niskorosłości u dzieci

Głównym objawem niskorosłości jest spowolnienie tempu wzrostu. Różnica w porównaniu z rówieśnikami widoczna jest zwykle w wieku dziecięcym. Dzieci z niskorosłością mają niekiedy zaburzone proporcje ciała.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama