Toksyczna miłość szybko przestaje być źródłem szczęścia. Jeżeli przy pomocy psychoterapeuty lub grupy wsparcia uświadomimy sobie sterujące nami mechanizmy, mamy szansę na zakończenie relacji.
Wyróżniamy dwa typy zachowania napędzane lękiem przed bliskością i porzuceniem, które nazywane są miłością toksyczną:
Związek toksyczny przestaje być źródłem szczęścia. Pierwszy niepokojący sygnał to narzucanie swojej woli, rozkazy i dążenie do całkowitego podporządkowania sobie partnera. Występują liczne próby zmienienia ukochanego na siłę, wybieranie mu znajomych. Mają miejsce „licytacje”, kto robi w związku więcej, wypominanie, domaganie się więcej. Zaczyna się oskarżanie o wszystko, oszczerstwa, zarzucanie kłamstw, wypisywanie dziesiątek wiadomości, brak zaufania, sceny zazdrości, a nawet awantury z rękoczynami. Za ten stan rzeczy winić można emocjonalne lub fizyczne opuszczenie w dzieciństwie. Taka trauma porzucenia może wywołać tak silne poczucie osamotnienia, że w dorosłym życiu na siłę szuka się jakiegokolwiek potencjalnego „wybawcy”, który ma uzdrowić rany z tego okresu.
Pierwszy krok do sukcesu to uświadomienie sobie przyczyn naszego działania i tego, jaki typ partnera pociąga nas szczególnie – wtedy możemy wybrać, co zrobimy i przewidzieć niezdrowe konsekwencje takiej relacji. Często w stawieniu czoła trudnym emocjom i odkryciu genezy mechanizmów postępowania pomocny jest psychoterapeuta bądź grupy wsparcia. Wyjściem z sytuacji dla ofiary toksycznej miłości jest zawsze zakończenie relacji - partner nie przestanie być toksyczny, a ma ogromny wpływ na obie strony.
Miłość platoniczna to uczucie pozbawione wszelkiej namiętności. Istnieje jako element inicjujący związek. Trwała relacja mężczyzny i kobiety, której nie towarzyszy seks to rzadkość. Miłość platoniczna, czyli miłość bez seksu Miłość platoniczna to rodzaj uczucia, które przeżywane jest wyłącznie duchowo. Jest pozbawiona namiętności i sensualności, choć towarzyszą jej subtelne oznaki zauroczenia – przyspieszone bicie serca czy rumieniec na widok ukochanej osoby. Miłość platoniczna to niewinny zachwyt – afekt silny, ale zwykle krótkotrwały. Jest zafascynowaniem drugą osobą i bezwarunkowym zaakceptowaniem wszystkich jej cech. Bezkrytycznym stosunkiem do całokształtu. W przypadku tego typu miłości nie możemy narzekać na brak romantyzmu. Cała relacja oparta jest na mrzonkach, romantycznych marzeniach, ciągłych myślach i fascynacji tą jedyną osobą. Wyobraźnia pomaga nam stworzyć obraz idealnego, ciepłego i szanującego nas partnera. Jest to uczucie charakterystyczne dla okresu młodzieńczego i często pojawia się w okresie dojrzewania. Czy miłość bez seksu jest możliwa? Miłość platoniczna jest całkowicie pozbawiona pożądania i zmysłowości. W jej istocie tkwi założenie miłości czystej, choć potencjalnie spełnienie seksualne mogłoby zaistnieć. Czy jednak związek pomiędzy kobietą a mężczyzną może być oparty na uczuciu tego rodzaju? Miłość platoniczna jest afektem obecnym w początkowych etapach tworzenia związku. Partner jest wówczas idealizowany i odbierany jako doskonale pasująca połowa, nie zauważamy żadnych wad, a na pierwszym planie znajduje się jedynie nasze uczucie, bezgraniczna miłość i chęć spędzania wspólnie jak najwięcej czasu. Dominują emocje takie jak: przywiązanie, tęsknota, radość, a wszystko to nie ma w sobie żadnego pierwiastka seksualności. Miłość o silnym...
W psychologii miłości wyróżnia się kilka faz tego uczucia. Niektórzy twierdzą, że pierwszym etapem miłości jest właśnie fascynacja – nie pożądanie, nie flirt, a zauroczenie osobowością. Fascynacją nazywamy silne zainteresowanie daną osobą, pragnienie poświęcania jej jak najwięcej czasu i jej poznawania. Osoba, która nas fascynuje, jest dla nas inspiracją i motywuje do działania. Jak bardzo fascynuje cię ta miłość? Naukowcy Instytutu Psychologii Uniwersytetu w Zurichu opracowali kwestionariusz, dzięki któremu możesz sprawdzić, jak bardzo jesteś zafascynowany drugą połówką (więcej: https://www.researchgate.net/publication/277782033_Psychometric_Properties_of_a_New_Questionnaire_for_the_Assessment_of_Partner-Oriented_Fascination_%28FfP%29 ). Przy każdym pytaniu odpowiedz sobie na pytanie, jak dobrze dane zdanie cię opisuje. Oceń to w skali 0-4, gdzie jeżeli zdanie jest ci obce, przydziel sobie 0 punktów, a jeśli bardzo się z nim zgadzasz – 4 punkty. 1. Staram się widzieć przede wszystkim dobre strony mojego partnera. 2. Przymykam oko na błędy, irytujące nawyki mojego partnera. 3. Chociaż dostrzegam pewne dziwactwa u partnera, potrafię je zaakceptować. 4. To, co dawniej fascynowało mnie w partnerze, dzisiaj nie robi już na mnie takiego wrażenia. 5. Charakter i zachowanie mojego partnera drażnią mnie teraz bardziej niż w przeszłości. 6. Mimo że pewne rzeczy u partnera trochę mi przeszkadzają, nadal dostrzegam jego pozytywne cechy . 7. To niesamowite jak bardzo mogę być zaślepiona miłością do mojego partnera; 8. Wciąż kocham mojego partnera, chociaż teraz wiem więcej o jego słabych stronach i wadach. 9. Wciąż odkrywam nowe, fascynujące rzeczy w moim partnerze. 10. Odnajduję w moim partnerze to, co jest dla mnie naprawdę ważne. 11. Ciągle jestem inspirowana przez mojego partnera. Wyniki...
Wiele ludzi chce być w związkach, co więcej – szczęśliwych związkach, jednak jednocześnie nie do końca wiedzą jak rozpoznać prawdziwą miłość i po czym dokładnie poznać, że związek jest udany. Każdy ma pewne wyobrażenia i marzenia na temat prawdziwej miłości . Niestety często są one tworzone na podstawie kreowanych przez popkulturę wzorców, a te nie zawsze są dobrym punktem odniesienia. Nie bez powodu komedie romantyczne zwykle skupiają się na etapie zauroczenia, kiedy wystarczy poczucie, że jest się na wspaniałym, miłosnym haju i niewiele rzeczy ocenia się racjonalnie, a wszelkie konflikty są wynikiem zwykłego nieporozumienia, a nie różnych celów czy wartości. Takie sprawy wypływają dopiero po jakimś czasie i gdy nie jesteśmy na to przygotowani (a nie jesteśmy, bo Disney nauczył nas, że po pierwszym pocałunku trzeba wziąć z księciem ślub , a potem się zobaczy), możemy przeżyć rozczarowanie, przez które gotowi jesteśmy uznać, że to widocznie nie była prawdziwa miłość, skoro coś po drodze się nie udało. Objawy prawdziwej miłości W prawdziwej miłości obie osoby są jednocześnie ukochanymi i tymi, którzy kochają. Nie powinno się być wyspecjalizowanym tylko w dawaniu lub braniu – należy znaleźć równowagę. Prawdziwa miłość oznacza bowiem, że oboje partnerów czuje się tymi szczęściarzami, który trafili na właściwą osobę. Prawdziwa miłość to wzajemne wspieranie się, stawanie za sobą murem, pomaganie w złych chwilach, a nie wypominanie. Jest to powiązane też z dużą wzajemną akceptacją – zarówno siebie, jako indywidualnej jednostki, ale także akceptacją granic, jakie się sobie postawiło i jakich się nie przekracza. To kwestia nie tylko szacunku , ale także i zaufania , które jest podstawą w każdej, szczęśliwej relacji. Bardzo dobrze podsumowuje to cytat, którego autorstwo przypisuje się tak wielu osobom,...
