Uważność to proces obserwowania rzeczy takimi, jakie są – bez próby ich oceny. Pozwala nam świadomie przeżywać chwilę obecną. Dzięki temu poznajemy siebie i lepiej kontrolujemy emocje.

Reklama

Praktyka uważności sprawia, że jesteśmy bardziej obecni w każdej przeżywanej chwili. Doświadczanie tego stanu poprawia również jakość życia.

Czym jest uważność?

Duże tempo życia wymaga od nas pośpiechu i skupiania się na wielu rzeczach jednocześnie. Poświęcamy wiele czasu na planowanie przyszłości lub rozpamiętywanie przeszłości, która już nie wróci. Przez to umyka nam to, na co mamy wpływ tu i teraz. Świetnym sposobem zmiany tego stylu życia jest praktyka uważności. Jest to umiejętność obserwowania osób, relacji, zjawisk i wydarzeń bez próby ich oceny. To podejście do życia, skupiające się na przeżywaniu chwili obecnej. Wszyscy doświadczamy tego stanu, np. w nowym otoczeniu, mieście lub kraju, gdzie zupełnie nowe bodźce sprawiają, że zapominamy o przeszłości i skupiamy tylko na teraźniejszości. Praktyka uważności koncentruje się natomiast na codziennym przeżywaniu tego stanu. Aby efekt tej praktyki był najlepszy, warto odpowiedzieć sobie pytania:

  • gdzie jestem teraz?
  • co przeżywam i odczuwam?
  • czego pragnę i jak chcę to osiągnąć?

Oraz skupić się na chwili obecnej, nie myśleć o tym, co już miało miejsce lub ma się wydarzyć, lecz dostrzegać i przeżywać chwile, które dzieją się teraz.

Zobacz także

Dlaczego warto praktykować uważność?

Uważność pomaga nam lepiej zrozumieć jak działa umysł i skąd biorą się emocje, a co za tym idzie – poznać samego siebie. Ten proces pozwala nam zachować ścisły kontakt z własnym życiem. Dzięki temu możemy oddzielić się od przeżywanych emocji. Odsuwamy stres i zamartwianie, aby skupić się tym, co się dzieje w danej chwili. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że możemy kontrolować myśli i uczucia. W rezultacie wzmacniamy poczucie własnej wartości oraz pewności siebie, a także pobudzamy kreatywność i autoekspresję. Te umiejętności niezwykle przydają się w terapii osób z przewlekłym stresem oraz chronicznym bólem. Pacjenci biorący udział w treningu uważności nie przestają odczuwać cierpienia, jednak akceptują je, dostrzegając równocześnie wszystkie pozytywne zdarzenia, co poprawia ich jakość życia. Kiedy akceptujemy doświadczenia, pozbywamy się negatywnych emocji z nimi związanych. Jest to więc proces oswajania się z nieuchronnością życia, a nie próba ucieczki przed nim.

Jak zacząć praktykę uważności?

Praktykę uważności warto zacząć od wprowadzeniu pewnych zasad w życiu codziennym:

1. Skupmy się na codziennych czynnościach. Zwróćmy uwagę na otoczenie, zapach kawy o poranku, dźwięki za oknem, aktualny kolor nieba. Z pozoru proste rzeczy mogą okazać się bardziej interesujące.

2. W danej chwili starajmy się robić jedną rzecz. Kiedy jemy śniadanie, nie oglądajmy serialu ani nie czytajmy etykiety na opakowaniu. Niech myśli skupiają się na wykonywanej czynności i kontakcie z ludźmi.

3. Koncentrujmy się na reakcjach ciała. Zauważmy, w jaki sposób mamy ustawione stopy lub jak układamy dłonie. Zwiększy to świadomość naszego ciała.

4. Kiedy wykonujemy czynność, która nie wytęża umysłu, poczujmy przepływ oddechu przez ciało i skupmy się na emocjach, które aktualnie przeżywamy.

5. Dla szybkiego relaksu usiądźmy w wygodnym miejscu, zamknijmy oczy, skupmy się na oddechu i oddajmy się chwili obecnej.

W Polsce istnieje też wiele szkół zajmujących się szkoleniem w tym zakresie. Są to kilkutygodniowe kursy, uczące jak zastosować elementy uważności w praktyce.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama