Pochodzenie imion - co oznacza twoje imię i skąd się wzięło?

Słowiańskie imiona dla chłopców odnosiły się do takich cnót jak pokój, miłość czy sława. Imiona kończące się na -el, takie jak Daniel czy Rafael odnosiły się do silnego związku z Bogiem. Polskie imiona dla dziewczynek zwykle mają korzenie w języku hebrajskim, greckim i łacińskim i mają odniesienia do świętych patronów.

Początkowo imiona te służyły do kształtowania osobowości. W dzisiejszych czasach pomija się pierwotne znaczenie imion, nadając je pod wpływem impulsu czy aktualnej mody.

Imiona słowiańskie

Imiona słowiańskie nie tylko identyfikowały członków rodziny, lecz również przypisywały im określone cechy i wróżyły przyszłość. Najwięcej uwagi przykładano do zwyczajów, cnót i magii słowiańskiej. Imiona te składały się z końcówek, takich jak -bor (walka), -ciech, -rad (radość), -gniew, -mił (miły) i -mir lub -mierz (pokój). Do tych końcówek dodawano początkowe leksemy (formy, jakie może przyjmować dany wyraz), takie jak stani- (stań się), bole- (więcej), sław- (sława), woj- (wojownik), zby- (pozbyć się) czy włodzi- (władca). Stąd połączenia:

• Sławo–mir lub zamiennie Miro–sław znaczą sławiący pokój,
• Woj-ciech – cieszący się z bycia wojownikiem,
• Bole-sław – imię gwarantujące więcej sławy,
• Włodzi-mierz (pierwotnie Włodzimir) – osoba niosąca pokój,
• Zbi-gniew (pierwotnie Zbygniew) – imię niosące pozbycie się gniewu.
• Imiona kobiece natomiast tworzono, dodając końcówkę -a.

Imiona chrześcijańskie

Imiona chrześcijańskie zaczęły być nadawane w Polsce już od X wieku po przyjęciu Chrztu. Jednak nazwy te weszły na dobre dopiero po Soborze Trydenckim, kiedy to papież nakazał nadawanie polskim dzieciom imion wziętych z kalendarza chrześcijańskiego. Tak więc:

• Jan pierwotnie oznaczał „Jahwe jest łaskawy”,
• Piotr pochodzi z greckiego słowa petros, czyli „skała”,
• Mateusz oznaczał dar od Boga,
• Anna (Hanna) pochodzą od hebrajskiego słowa hannah, czyli „wdzięk”,
• Maria pochodzi z języka hebrajskiego i znaczy „piękna”,
• Daniel – „Bóg osądził”,
• Michał – „któż jest taki jak Bóg”,
• Rafał – „Bóg uzdrowił”.

Imiona greckie i łacińskie

W Polsce występują też imiona pochodzące z Grecji. Popularnym imieniem jest Barbara, która pochodzi od barbarzyńcy. Tak więc to imię określa obcą kobietę mówiącą w innym języku. Od greckiego słowa katharos oznaczającego „czystość” wzięło się też imię Katarzyna. Natomiast alekso znaczy „bronić się”, a andros określa mężczyznę. Stąd powstało imię Aleksander. Anderios w starej grece znaczy „męskość” – tak utworzono polski odpowiednik Andrzej. Agnieszka natomiast pochodzi od greckiego słowa hagneia oznaczającego czystość i świętość. Z kolei łacińskie określenie ursa (niedźwiedzica) jest pierwowzorem popularnego kobiecego imienia Urszula. Marek natomiast pochodzi od Marsa, czyli boga wojny. W języku łacińskim caedere oznacza „wycięty z łona matki”, więc prawdopodobnie jest to pierwowzór imienia Cezary. Kaja natomiast w języku łacińskim oznacza „cieszącą rodziców”.

Imiona z innych regionów świata

Polskie imiona mają również niemieckie korzenie. W niemieckich imionach leksem fridu oznacza „pokój”, a heim znaczy „ród”, więc Fryderyk oznacza „obrońca pokoju”, a Henryk – „pan swojego rodu”. Ferdynand natomiast w języku starogermańskim oznacza śmiałego obrońcę pokoju. Z tego samego języka pochodzi też imię Albert, które określa szlachetnego człowieka z dobrego rodu. Karolina natomiast również ma swe pochodzenie w języku staroniemieckim i pochodzi z połączenia wyrazów carl, charal, co odnosi się do wierności mężowi lub byciu oddanej domowi. Z kolei Ewelina pochodzi od celtyckiego słowa eiblin, które oznacza „radość”. Natomiast francuskie słowo mariolle znaczy małą figurkę Matki Boskiej, skąd pochodzi polskie imię Mariola.