Pyłek pszczeli, inaczej pyłek kwiatowy jest drugim, obok miodu, cennym produktem pracy pszczół. Pyłek pszczeli to męskie komórki rozrodcze produkowane przez kwiaty. Pyłek formowany jest przez pszczoły w małe kulki, zwane obnóżami – jest to pyłek kwiatowy połączony z miodem, nektarem lub śliną pszczół.

Reklama

Pyłek pszczeli – walory zdrowotne

Pyłek kwiatowy to bogactwo witamin: A, C, PP, E, D, K, H oraz witamin z grupy B, oraz makro- i mikroelementów: wapnia, potasu, magnezu, żelaza, cynku. Pyłek pszczeli reguluje przemianę materii, usprawnia trawienie, pomaga zrzucić zbędne kilogramy, obniża poziom cukru we krwi, dlatego jego spożycie zaleca się także cukrzykom. Ponadto oczyszcza organizm z toksyn i osłania wątrobę. Pyłek kwiatowy działa antybakteryjnie, antygrzybiczo i przeciwmiażdżycowo. Razem z kitem pszczelim przynosi ulgę w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej oraz katarze siennym. Wspomagająco stosuje się go przy leczeniu alergii, choroby wrzodowej dwunastnicy i przerostu prostaty. Pyłek pszczeli wzmacnia system nerwowy, poprawia sprawność umysłową oraz podnosi odporność.

Pyłek pszczeli – jak spożywać?

Pyłku kwiatowego nie warto jeść w całości, ponieważ jest on wtedy tylko częściowo przyswajany przez organizm. Pyłek pszczeli najlepiej rozdrobnić, używając do tego np. młynka do kawy (czasami maszynka do mielenia mięsa ma odpowiednie końcówki, które także umożliwią użycie ich do pyłku kwiatowego) lub namoczyć na kilka godzin, np. w soku, mleku, wodzie. Przed połknięciem warto pyłek dokładnie przeżuwać. W ciągu dnia nie należy zjadać więcej niż 40 gramów pyłku pszczelego dziennie – w przypadku stosowania jako lek, lub 20 gramów – w celu poprawienia odporności (jedna łyżeczka pyłku kwiatowego to około 5 gramów).

Pyłek pszczeli – przeciwwskazania

Po pyłek pszczeli nie powinny sięgać osoby uczulone na pyłek kwiatowy, z problemami żołądkowo-jelitowymi, uszkodzonymi nerkami, nowotworem gruczołu krokowego oraz kobiety w pierwszym trymestrze ciąży.

Zobacz także
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama