Muchomor sromotnikowy i kania mają na trzonie charakterystyczny pierścień. U kani można go przesuwać, z kolei u sromotnika jest on zrośnięty z łodygą. Powierzchnia kapelusza kani jest postrzępiona, zaś muchomora zwykle gładka.
Zjedzenie trującego muchomora sromotnikowego, zwanego też muchomorem zielonawym wywołuje martwicę wątroby i uszkodzenie nerek, co prowadzi zwykle do śmierci. Muchomor ma przyjemny słodki zapach i łagodny, słodkawy, lekko orzechowy smak. Jednak nie wolno go próbować, ponieważ nawet niewielka jego ilość może być zabójcza. Kania to grzyb jadalny (a dokładniej jej kapelusz). Najlepiej smakuje usmażona z masłem na patelni.
CIĄG DALSZY ARTYKUŁU POD WIDEO
Zbierając grzyby wybierajmy tylko te, co do których mamy 100-procentową pewność, że są jadalne. W przypadku kań zawsze zrywajmy tylko rozwinięte osobniki z rozszerzonym kapeluszem. Młode, nie rozwinięte kanie są bardzo podobne do muchomorów i łatwo o pomyłkę. Jeśli nie mamy pewności, zostawmy grzyby w lesie.
Jak odróżnić kanię od muchomora sromotnikowego
Aby odróżnić kanię od sromotnika zwraca się uwagę na 4 elementy:
- Kapelusz – w pełni rozwinięta kania ma na nim wełniste, strzępiące się łuski, przez co powierzchnia grzyba jest chropowata. Kapelusz muchomora sromotnikowego jest niemal gładki.
- Trzon - u dojrzałej kani trzon po przekrojeniu jest pusty w środku, a u sromotnika jest wypełniony.
- Pierścień – kania i muchomor sromotnikowy na trzonie mają charakterystyczny pierścień, przez który łatwo odróżnić jeden grzyb od drugiego. Pierścień u kani jest ruchomy i można go przesuwać wzdłuż trzonu, w górę i w dół. U sromotnika nie można poruszać pierścieniem, bo jest on zrośnięty z nóżką.
- Wewnętrzna strona kapelusza - blaszki kani są szersze w porównaniu z muchomorem sromotnikowym. Ponadto zakończenia blaszek u kani w wewnętrznej stronie kapelusza nie zrastają się z łodygą. U sromotnika blaszki są zrośnięte z trzonem i tworzą z nim jedną całość.
Objawy zatrucia
Objawami zatrucia grzybami są ból brzucha, wymioty, biegunka, zawroty i bóle głowy oraz przyspieszone tętno. Trucizna niszczy wątrobę, nerki i inne narządy wewnętrzne. Czas od spożycia muchomora sromotnikowego do pierwszych symptomów trwa 8-12 godzin. Wtedy trucizna jest już wchłonięta do krwi i rozprowadzona po organizmie.
Ratunkiem na zatrucie może być szybki przeszczep wątroby.
