Koordynacja ruchowa jest zdolnością do wykonywania złożonych czasowo i przestrzennie ruchów ciała. Jest ona szczególnie istotna w przypadku osób uprawiających sport. Aby zminimalizować ryzyko posiadania słabej koordynacji ruchowej w wieku dojrzałym, należy o nią zadbać już w wieku dziecięcym. Podpowiadamy, jakie ćwiczenia koordynacyjne są najbardziej efektywne oraz jaki wiek jest najlepszy do poprawiania sprawności ruchowej.

Reklama

Kluczową kwestią dla rozwoju koordynacji jest regularna aktywność fizyczna. Nawet jeżeli nie są to specjalistyczne ćwiczenia, to korzystnie wpływają na poprawę zdolności ruchowych.

Koordynacja ruchowa dzieci: w jakim wieku ćwiczyć i dlaczego jest to ważne?

Koordynację ruchową można kształtować na różnych etapach życia, ale uważa się, że najlepszym do tego okresem jest wiek 7-12 lat. Wynika to z faktu, że właśnie wtedy u dzieci zaczyna kształtować się odpowiednia świadomość ruchowa. Im więcej dobrych nawyków dziecko przyswoi na tym etapie życia, tym jego koordynacja w dojrzałym wieku będzie lepsza. Później możliwa jest praca nad koordynacją, ale trzeba pamiętać o tym, że będzie to już jedynie jej poprawianie. Główne nawyki są wyrabiane we wspomnianym już przedziale wiekowym.

Zobacz także

Koordynacja ruchowa przede wszystkim jest związana ze zwinnością i zręcznością. W jej zakres wchodzi jednak jeszcze wiele innych istotnych kwestii, takich jak:

  • równowaga,
  • pamięć ruchowa,
  • czas reakcji,
  • czucie mięśniowe,
  • orientacja przestrzenna,
  • poczucie rytmu,
  • zdolność sprzężenia.

Propozycje ćwiczeń na poprawę koordynacji u dzieci

Ćwiczenia kształtujące koordynację ruchową dzieci są stosunkowo łatwe do wykonania, ale wymagają dokładności i konsekwencji. Większość z nich na lekcjach wychowania fizycznego mogą wprowadzać nauczyciele. Dlatego też tak ważne jest, by dzieci od najmłodszych lat uczestniczyły w W-F, gdyż może to zminimalizować ryzyko problemów z ich koordynacją.

Aby odpowiednio kształtować koordynację, można wykonywać takie ćwiczenia, jak:

  • różne rodzaje podskoków podczas biegu: obunóż, jednonóż, naprzemiennie,
  • przewroty w przód i w tył,
  • stanie na głowie,
  • stanie na rękach,
  • wstawanie z pozycji leżącej bez pomocy rąk,
  • kozłowanie piłki/piłek podczas biegu,
  • zwinnościowe tory przeszkód,
  • siady równoważne z odprowadzeniem rąk i nóg w bok.

Powyższe propozycje ćwiczeń należy wdrażać systematycznie. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na dokładność ich wykonywania, czasami nawet kosztem ilości prób.

Reklama

Reklama
Reklama
Reklama