Nosówka kotów, znana też jako panleukopenia, koci tyfus lub zakaźne zapalenie jelit, to kocia choroba wirusowa. Najbardziej podatne na zachorowanie są kocięta w wieku około 2 – 5 miesięcy życia. Pupil zakażony wirusem panleukopenii chudnie, wymiotuje i ma biegunkę. Najczęściej stosowaną formą leczenie jest podawanie kotu antybiotyku oraz środków hamujących rozwolnienie i wymioty.

Reklama

W myśl zasady – lepiej zapobiegać niż leczyć, jeśli nie doszło do zarażenia, zaleca się szczepienia przeciwko wirusowi panleukopenii kotów (FPV). Pierwszą dawkę szczepionki można podać kotu już w wieku 8-9 tygodni.

Objawy kociej nosówki: wymioty, biegunka, brak apetytu

Wirus atakuje szpik kostny oraz jelita. Śmiertelność kociąt chorych na panleukopenię jest bardzo wysoka, wynosi prawie 80 procent. Najczęściej występujące objawy choroby u kota to:

  • utrata łaknienia,
  • gorączka,
  • zaprzestanie pielęgnacji futra,
  • bóle brzucha,
  • niechętne poruszanie się,
  • utrata chęci do zabawy,
  • wymioty,
  • biegunka (czasem z domieszką krwi).

Zobacz także

Przebieg choroby wśród małych kociąt bywa niekiedy bardzo gwałtowny i może doprowadzić do zgonu zwierzęcia nawet w ciągu 3 dni. Ważne jest więc, by zauważywszy inne zachowanie kota niż zazwyczaj, udać się z nim jak najszybciej do lekarza weterynarii.

Zarażenie wirusem panleukopenii kotów (FPV)

Wirus powodujący chorobę może przeżyć poza organizmem kota kilka miesięcy. Jest odporny na zamrażanie oraz środki czystości. Najczęściej do zarażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt ze zwierzęciem chorym na panleukopenię, ale może być też przyniesiony np. na butach lub ubraniu do domu. Gdy wirus dostanie się do organizmu kota prowadzi do stanu zapalnego w jelitach, co może powodować odwodnienie. Kiedy dojdzie do zaatakowania szpiku kostnego kota zakłócona zostaje produkcja białych krwinek, przez co zwierzęciu znacznie spada odporność.

Sposoby leczenie kota chorego na nosówkę

Leczenie zwierząt chorych na panleukopenię polega na podaniu surowicy oraz antybiotyków, by ochronić przed powikłaniami bakteryjnymi. Uzupełnianie strat wodno – elekrolitowych odbywa się zazwyczaj za pomocą kroplówki. Kotu podaje się też środki przeciwbólowe oraz preparaty hamujące biegunkę i wymioty.

Domowe sposoby na nosówkę u kota

W przypadku, gdy nie ma możliwości natychmiastowej wizyty u weterynarza, warto podać zwierzęciu trochę wody. Jeśli kot nie chce pić, płyn można wlać mu delikatnie do pyszczka za pomocą małej strzykawki. Gdy ma zakatarzony nos, można mu go przetrzeć np. wacikiem nasączonym rumiankiem. Kota najlepiej położyć w ciepłym i spokojnym miejscu.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama